Ik wil zo graag dat Je bij me blijft Want je hebt van die leuke oogjes En leuke puntjes op je borst
Auteur: Bente Andersen
Dronken
Midden in de nacht Kom ik aan met mijn bos rozen Je wilt ze niet Omdat ik dronken ben
Later in de week
Donderdag was een heel stomme dag Het is nu vrijdag En ik kan ermee leven Zaterdag zal nog veel erger zijn En zondag ga ik naar de kerk
De halve dood
Niet meer doen alsof ik leef Beginnen met langzaam sterven Als ik mijn vrienden ga vergeven alsof er nooit iets was dat er niemand was als ik
Buurman
De buurman laat zijn honden uit Rookt een peuk en doet alsof Hij niet van honden houdt Ik ken hem beter dan hijzelf
Buren
Ik ga nooit meer naar de buren toe Ze lijken veel te veel op mij Ze houden van John Martyn En van Povl Dissing Die zijn naam spelt als de mijne
Beginsel
Vroeger was ik de ridder als een meisje mij verliet Het mooie spelen van verdriet Haar verlicht vergeven Mijn wonden waren prachtig Daarna wilde ik graag altijd gekwetst leven
Anatomie
Mijn lief, mijn grootste zorg is mijn lever Daarna mijn longen Mijn hart vertrouw ik wel Niet symbolisch bedoeld