Tukker & Everwijn Instituut
We zijn natuurlijk allemaal welopgevoede mensen met goede manieren. We dringen niet voor in de rij, spugen niet op iemands schoenen en de oplawaai die wij voor een veertienjarig ettertje in onze gedachten hadden, houden wij daar. Als klein kind waren wij nog onfatsoenlijk: altijd haantje de voorste, we rochelden desnoods tegen de wind in en wie er voor onze voeten liep die kreeg een schop.
Auteur: Bente Andersen
Het scheermes
Hoewel ik vroeger hoogbegaafd was, begrijp ik vrij weinig. Ik begrijp niets van politici, economen en managers. Ik sprak laatst met een man van wie ik dacht dat hij iets kon doen voor de muziekgroep waar ik in speel. Ik vroeg hem daaromtrent en ik begreep niets van zijn antwoorden. Hij gebruikte veel woorden. Op zeker moment kreeg ik een vermoeden en ik vroeg hem of hij misschien in het management zat. Hij antwoordde bevestigend. Ik zei dat ik nu begreep waarom ik hem niet begreep.
Tegen Interpretatie
Kunst maken is gemakkelijker dan het bekijken van kunst. Als u zelfs te stom bent om econoom of jurist te worden, dan kunt u altijd nog kunstenaar worden. We hebben het hier over beeldende kunst. Dat is kunst om naar te kijken en die niet in een theater gebeurt.
Van Taart tot Erger
In leidinggevende kringen wordt aangenomen dat er bij het werpen van voorwerpen naar anderen een ‘stepping stone’-component aanwezig is. De ‘stepping stone’-theorie komt uit de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw, waarbij ervan werd uitgegaan dat het consumeren van hard drugs werd voorafgegaan door het nuttigen van soft drugs.
Hippe Hop
We zijn tolerante mensen en we gunnen ieder zijn pleziertje. En het drijft wel over, denken we dan. De meeste nare dingen gaan gewoon over: het roken van bananenschillen, van Agt, lauwe schoolmelk, wij hebben er in ieder geval geen last meer van. Helaas blijken sommige dingen niet uit zichzelf te verdwijnen en in het speciaal doelen we hier op het zogenaamde rappen.
Ontroering: de emotie
Een van de eigenaardigheden van de mens, vergeleken met andere zoogdieren, is het vermogen tot ontroering. Afgezien van een verwaarloosbaar klein aantal gestoorden, kan ieder mens ontroerd worden. Deze geestelijke aangedaanheid heeft meestal een lichamelijke component, zoals zweten, huilen, lachen, rillen, adrenalineverhoging en vergroting der pupillen. (Mijn vader gebruikte wel ereis de uitdrukking: "tot pissens toe bewogen.") Deze component is van belang, anders zouden we niet weten dat we ontroerd zijn. De hersenen merken deze lichaamsverandering op en dan pas weten we dat we ontroerd zijn.
Mondriaan overschat?
Wij worden niet zo vaak meer geschokt. We weten dat de mensheid dom en slecht is en daar hebben we vrede mee. Maar toen we ons laatst in een gesprek lieten ontvallen dat we Mondriaan eigenlijk niks vonden, viel er in het gezelschap een stilte.
Emoties voor iedereen
Een klein kind dat valt, is altijd leuk om te zien. We hebben het niet over een val met letsel, maar over een daagse kinderstruikeling. Nadat het ter aarde is beland, heerst er verwarring. Het kind kijkt om zich heen en als er geen zorgzame volwassene, moeder bijvoorbeeld, aanwezig is, gaat het gewoon door met hollen, het behang van de muren scheuren of het speelgoed van een belendend kind proberen te bemachtigen.