Bij ons thuis gaat binnenkort een ramp gebeuren. Mijn moeder wordt vijftig! Dat schijnt heel erg te zijn, volgens haar eigen zeggen. Ze wordt dan echt oud en de mannen kijken dan minder naar je. Toen ze veertig werd, was het ook heel erg, maar daar kan ik niet zoveel van herinneren, want toen was ik nog een kind en dan duurt elk jaar heel erg lang.
Auteur: Doortje de Vries
Et cum spiritu tuo
Ik ben zelf nooit zo spiritueel geweest, hoewel ik wel eens zwaar ontroerd geweest ben toen ik voor het eerst gregoriaans hoorde zingen. Ik dacht toen echt dat engelen bestonden. Maar de kerk was vol en ik kon de zingende nonnen niet zien. En bovendien was ik zes en in Bretagne, dus dat scheelt. Ik heb een spirituele tante die op vakanties op een bergtop a-oem gaat zingzeggen en dan is ze aangenamer dan daarvoor, dus voor sommige mensen is spiritualiteit heel heilzaam.
Mijmeringen van een ex-kind
Inmiddels ben ik volwassen en dat bevalt me uitstekend. Daar had ik dan wel mijn achttiende verjaardag voor nodig. Toen ik nog een kind was, sprak ik als een kind, voelde ik als een kind, overlegde ik als een kind. Ik citeer nu even de bijbel, want dat staat zo volwassen. Om een voorbeeld te noemen: voor mijn achttiende kon ik een vriendinnetje op haar bek slaan omdat ik haar pop wilde hebben. Doe ik niet meer.
Nutteloze kennis
Ik sprak laatst met een vriend van mijn vader en die bleek afgestudeerd te zijn als dokter. Ik kende hem alleen als dichter. Daar vind ik hem heel goed in. Hij verkoopt niet en hij paste vroeger wel eens op mij als mijn ouders weer eens naar een voorstelling moesten. Hij kon heel goed een bloedneus stelpen en vertelde prachtige verhalen, waardoor ik niet kon slapen.
Praten
Het is zeer toevallig als je een mens tegenkomt, waar je mee kunt praten. Dat toeval vind ik een naar ding, want daar kan je niks aan doen. Het begint al met je ouders. Nou zijn die van mij heel behoorlijk leuk tot zeer leuk en voor hen is het toeval dat ik dat ook ben. Ik ken heel leuke ouders met zeer nare kinderen en andersom.
België
Zoals bekend hoort Nederland bij de landen met het meeste buitenland. Zo hebben wij bijvoorbeeld België. Voor de overzichtelijkheid hebben ze dat gesplitst in Vlaanderen en Wallonië. Ze hebben ook nog de Oostkantons, maar daar is bij mijn weten nog nooit iemand geweest en waar Duits een beschermde taal is. Dan heb je ook nog Brussel, dat tweetalig is, maar in de praktijk Frans. Daar heb ik geen last van, want ik had Frans in mijn pretpakket.
Stapje terug
Nou heb ik best wel een paar goede vriendinnen gehad en ik heb er nog steeds wel een paar, maar sommige vrouwen denken dat als een vriendje hebt, dat je vriendinnen dan een stapje terug kunnen doen. En als je dan zo'n schaap ziet die zwijmelend opkijkt naar een aperte droplul, die haar nog belazert ook, dan is mijn plaatsvervangende schaamte nog groter dan mijn medelijden.
Feest
Het probleem van officiële feesten is dat ze moeten. Pinksteren is geen probleem omdat we dan altijd met het gezin naar een huisje gaan en dat heeft dus niks met christendom te maken. En met Pasen hoeven we geen extra eieren te eten, omdat we die het gehele jaar ruimschoots voor de kiezen krijgen. En Maria Lichtmis begrijp ik niet want dat was toch een maagd en geen losbol, zoals Van Dale het laat betekenen.