G.W. Burgerplein

ik was in de klas gedacht te leren
van taal en wetenschap verheven dingen
maar in mijn hoofd zat ik een lied te zingen
door apenoten liet ik mij doceren

want over het spoor gewaaid bij noordenwind
kon ik het zingen van de gibbons horen
madrigalen in het woud geboren
een roeping voor een mensenkind

voor de wetenschap ging ik toen dood
ik moest de wereld gaan vermaken
de schil van harde noten kraken
en helpen in gewetensnood

zij riepen mij in mijn woestijn
de gibbons van het g.w. burgerplein

Filed under: Eloy BGM Everwijn, Fictie, GedichtenTagged with:

No comment yet, add your voice below!


Add a Comment

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Comment *
Name *
Email *
Website

Let wel!

Natuurlijk kunt u op dit artikel reageren. Helaas kijken wij eerst of uw reactie voldoet aan onze eigenzinnige maatstaven voor stijl en inhoud. Wij schuwen de kritiek niet, mits goed geformuleerd en onderbouwd. Ook sluiten wij een weerwoord niet uit.

Alvast bedankt.