Van Boven

de buurman heeft twee fretten in zijn tuin
ik zie ze door de spijlen van het balkon
met boek en bier bekijk ik mijn rayon
en schurk me in mijn klapstoel van fortuin

de fretten klauwen zoekend aan het gaas
ik bijt zorgvuldig op een nagel
twee etages boven het janhagel
heb ik dromen. ik ben de baas

ik ben een standbeeld van tevredenheid
de fretten beproeven hun barrière
ik denk zelfs niet aan carrière
maar heb heimwee naar bezetenheid

ik zit mijn leegte te stofferen
o fretten blijf je kooi proberen

Filed under: Eloy BGM Everwijn, Fictie, GedichtenTagged with:

No comment yet, add your voice below!


Add a Comment

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Comment *
Name *
Email *
Website

Let wel!

Natuurlijk kunt u op dit artikel reageren. Helaas kijken wij eerst of uw reactie voldoet aan onze eigenzinnige maatstaven voor stijl en inhoud. Wij schuwen de kritiek niet, mits goed geformuleerd en onderbouwd. Ook sluiten wij een weerwoord niet uit.

Alvast bedankt.