Doping

Wij zijn erg voor doping. Wij zijn voor doping in het daagse leven, op zondag en in de sport. Zeker omdat het van oorsprong een Nederlands woord is.

‘Doop’ is gewoon een dikke saus die de Engelsen in Amerika overnamen van de geïmmigreerde Hollanders aldaar. (Waarschijnlijk kregen die het recept van de Indianen en die weten veel van doping af.) Iets waar je je brood in doopt. Naderhand werd ‘dope’ gebruikt als term voor een dikke opiumpasta. En van opium naar anabole steroïden is het maar een kleine stap. En het moge duidelijk zijn dat de doop voor christenen een vorm van doping is. De thee waar je je mariakaakje in doopt: doping. Overigens hebben de Fransen de doping uitgevonden, zie de toverdrank van Panoramix. Sport is heel oneerlijk. Een zware bokser is sterker dan een lichte. Als je meer dan honderd kilo weegt, kom je nooit de Mont Ventoux op. Dus is dopinggebruik niet meer dan een vorm van integratie. De zwakke integreert bij de sterke door het innemen van chemische middelen. Je kunt ook een cursus doen of trainen, maar uiteindelijk is dat ook onnatuurlijk en bovendien ook allemaal chemisch. Laten we niet kinderachtig zijn en voortaan alles toestaan. Als iemand zijn ballen wil laten krimpen, moet hij dat zelf weten. En nu gaan we een lekker kopje koffie met een likeurtje nemen.