Herfst

Vroeger had je helemaal geen herfst. Twee jaargetijden waren voldoende: zomer en winter. In de zomer werkte je op het land en ’s winters at je op wat je ’s zomers hebt verworven. Naderhand kwam daar de lente bij als geboorteseizoen en als einde van de winter, want het kon nog steeds vriezen. De herfst was niets meer dan het einde van de zomer waarin als alles een beetje mee had gezeten kon worden geoogst. Niet de hoogzomer was het rijke seizoen, maar de nazomer.

De herfst is bedacht door adellijke dames. Ze wilden gewoonweg een reden hebben om een nieuwe garderobe aan te schaffen: de demi-saison. Als het kouder werd, trok een boerin eenvoudig een extra onderrok of -hemd aan, maar een beetje dame kon zich dat niet permitteren. Je moet er tenslotte als dame blijven uitzien, nietwaar? En wat lag er nou meer voor de hand om je te laten inspireren door de kleuren van de blaadjes aan de bomen? De nazomer werd dus het seizoen van de warme kleuren. De eerste die dat systematisch deed was de 15e-eeuwse Picardische gravin d’Herbe. Herfst is een verbastering van saison des couleurs d’Herbe. Dit hoef je echter niet te weten om je een nieuwe garderobe aan te schaffen. Mevrouw, u ziet er weer prachtig uit.