Ideeën

Ik hoorde laatst dat men van plan was om de grens van zwakbegaafdheid van 70 IQ-punten terug te brengen naar 60. Doordat er dan minder zwakbegaafden zouden zijn, zou dat een forse besparing opleveren in het onderwijs voor deze groep. In één klap is Nederland minder zwakbegaafd. Een diepe bewondering welt in mij op. Had ik zelf willen bedenken. Dat is net zo slim als bankbiljetten bijdrukken om ons allemaal rijk te maken.

Maar deze truc kan nog beter: als we de grens van hoogbegaafdheid, die nu op 130 ligt, terugbrengen naar 100, wordt Nederland meteen het hoogbegaafdste land ter wereld. Daar zullen ze in het buitenland van opkijken. Ik verwacht dan een toestroom van buitenlandse bedrijven, die allemaal hoogbegaafde werknemers in dienst zullen nemen. Werkloosheid, daar zullen we om lachen.

Bent u wel eens naar een klassiek concert geweest in een echte klassieke concertzaal? Visueel valt daar erg weinig te beleven. Als je geluk hebt en niet te ver achteraan zit, kan je een glimp opvangen van de fysieke expressie van een solist. In het bijzonder violisten kunnen soms extatisch kijken en bewegen. Sowieso moeten de inspanningen van dat soort mensen zeer groot op een scherm worden geprojecteerd. Dan zie je tenminste nog iets. De rest van het orkest is ongetwijfeld vakbekwaam bezig, maar echt spannend is het niet. U zult tegenwerpen dat er auditief veel te genieten valt. Dat wil ik best met u eens zijn.

Maar Glenn Gould (1932 – 1982), een briljant pianist, gaf na 1964 geen concerten meer, omdat hij dat schijnvertoningen vond. Er ging muzikaal teveel mis. Daarvoor in de plaats knipte hij zijn studio–opnames zo aan elkaar dat hij er tevreden mee kon zijn. Sinds die tijd zijn de technieken zo verbeterd dat de volmaaktheid bereikt kan worden. Waarom zouden we nog moeten luisteren naar valsspelende contrabassisten en ongelijk inzettend koper? En wat doet een dirigent? Toch niks anders dan het tempo aangeven en de dynamiek bepalen. Het verschil tussen snel en langzaam en hard en zacht, zeg maar. Elke dirigent heeft daar zijn eigen ideeën over, maar moeten die zo godsnakend veel betaald krijgen om hun opvattingen te ventileren? De meeste mensen horen het verschil niet eens.

Het verschijnsel karaoke heeft veel narigheid op personeelsfeestjes opgeleverd, maar in de concertzaal is het een goed idee. We draaien gewoon een cd’tje van goede kwaliteit en de muzikanten doen net of ze spelen. Die hoeven niet een heel dure opleiding te hebben. Het moet er alleen een beetje uitzien. Een acteur met veel expressie speelt de dirigent en de eventuele solist mag voor het echie.

Ik vind het niet zoveel zin hebben om geld te stoppen in het live uitvoeren van de muziek van dode Duitsers. Het geld dat we met het voorgaande voorstel besparen, gaat naar de muzikanten die echt risico’s nemen. Die geïmproviseerde muziek maken. Echte muzikanten.

Van de boven ons gestelden moeten wij bewegen. Dat schijnt nuttig te zijn voor geestelijk en lichamelijk welbehagen. Ik ken mensen die hun depressieve karakter proberen op te vijzelen met langdurig fietsen of lopen. Daar is niks mis mee. Ze pakken hun ongesubsidieerde tweewieler of benenwagen en ze rijden of lopen zolang als ze willen. Ik mag ook met enig genoegen kijken naar skaters of free-runners, hoewel ik blij ben dat zulks niet in mijn jeugd bestond. En ik heb ook niks tegen een groepje particulieren dat met een bal bezig is op een trapveldje, mits ze niet te veel herrie maken.

In mijn jeugd organiseerde ik sportwedstrijden bij ons voor de deur met de buurjongetjes. Wie er het eerst van de ene boom naar de andere kon lopen. Wie het verst kon springen of het verst met een tennisbal kon gooien. Dat deden we gewoon met zijn allen. Zonder sportkeuring, lidmaatschappen of ouderlijk gezag. Ik moet toegeven dat het verkeer in de jaren vijftig wat minder hectisch was dan tegenwoordig. Dus ben ik erg voor de aanleg van speelterreinen voor kinderen met zodanige hekken dat een bal niet na een ongecoördineerd schot tussen het aanstormende verkeer uit moet worden gevist. Bij het Schuttersveld in Crooswijk zijn er een aantal sportveldjes, waarvoor helaas het historische koolasveld moest worden opgeofferd. (Er werd de eerste interland Nederland – België gespeeld.) In een belendende benedenwoning is een sportattributenuitleencentrum gevestigd, bemand door een voor officieel werk afgekeurde vrijwilliger, waar de jeugd diverse typen ballen kan lenen en wellicht een racket. Geweldig initiatief en ik heb de indruk dat het goed functioneert.

Je moet zoiets vergelijken met een bibliotheek. Dat vind ik een van de mooiste instellingen ter wereld. En zoals ik mijzelf een boek gun, gun ik anderen een bal of een racket. Wel netjes terugbrengen natuurlijk.

Wat ik echter niet begrijp is dat er miljoenensubsidies aan noodlijdende voetbalclubs moet worden verstrekt. Of dat er onnozelen zijn die vinden dat paard Totilas voor Nederland behouden moet worden. Of dat Nederland in de top-10 van sportlanden moet komen. Of dat Nederland het WK voetballen moet organiseren en om dat idee erdoor te drukken er pertinente leugens worden gehanteerd over de verwachte financiële winst.

Wetenschap kent vooruitgang. Het is heel prettig als er nare ziektes worden uitgeroeid, bijvoorbeeld. Sport kent geen vooruitgang. Het is geen vooruitgang als een wereldrecord eentiende seconde wordt bijgesteld. Het is geen vooruitgang als Nederland wereldkampioen wordt in plaats van Duitsland. De grootste landen moeten kampioen worden, omdat er dan meer mensen vreugde hebben.

Stoppen dus met al die subsidies voor beroepsmatige sport. Meer trapveldjes. En laten de jongelui hun eigen competitie organiseren. Daar leren ze meer van dan van het trappen zelf.

Vroeger ging er het grapje rond dat je gerust een BMW-rijder kon schoppen, omdat als jij niet wist waarom, hij dat zelf wel wist. Tegenwoordig kun je voor BMW-rijder manager invullen. Een manager deugt niet tot het tegendeel bewezen is. Laten we nu eens niet subtiel doen. Er zijn twee soorten foute managers. De eerste is bewust fout. Hij laat zich betalen voor onnutte of geen diensten en als hij door de mand valt, komt hij weg met een gouden handdruk en wordt ergens anders aangenomen om daar zijn heilloze werk te doen. Die mensen dienen hoge boetes en een functioneringsverbod opgelegd te krijgen door een speciaal hiervoor in te stellen rechtbank. Er bestaat een tweede type. Dat wil misschien waar bieden voor zijn salaris, maar is door verkeerde informatie disfunctionerend. Een tijd geleden was er programma op de televisie dat zoiets heette als Terug op de werkvloer. Daarin gingen managers als gewone werknemer werken. Daar arbeidende vielen hun wat schellen van de ogen. Ze maakten mee wat de consequenties waren van hun beslissingen. Ze leerden er wat van. En het resulteerde erin dat verbeteringen in arbeidslast en effectiviteit werden doorgevoerd. Het is alleen vreemd dat er een tv-programma voor nodig is om tot het inzicht te komen dat het handig is om te kijken hoe jouw beslissingen in de praktijk uitvallen. En natuurlijk deden enkel managers mee, die niet alleen maar arrogant waren.

Wij sluiten niet uit dat er ergens managers rondlopen die goed functioneren en hun salaris waard zijn. Ik laat me hier graag van overtuigen. Maar als u bijvoorbeeld iets geeft aan Greenpeace, we pikken er maar een blommige uit, bedenk dan wel dat directeur Liesbeth van Tongeren in 2009 € 101.465 verdiende, exclusief sociale lasten, pensioenpremie en ziektekostenpremie.

Een idee voor kaartjesverkopers bij culturele instellingen. Vraag aan de potentiële aanschaffer op welke partij hij of zij stemt. Is het antwoord CDA of VVD, weiger dan een kaartje te verkopen. Variant: voor de dubbele prijs. PVV-stemmers kopen nooit zo’n kaartje, dat scheelt weer.

Ondanks alle bezuinigingen in het hoger onderwijs, worden er toch regelmatig mooie dingen gepresteerd op universiteiten en TU’s. De Nederlandse wiet is met Wageningse kennis de beste ter wereld geworden. De zonne-auto’s van de TU Delft finishen altijd bij de eerste drie in de World Solar Challenge in Australië. Als we nu eens de slimste studenten en hoogleraren van Nederland bij elkaar stoppen in een Instituut voor Zinvolle Technische Innovaties, het IZTI. (Slagzin: IZTI goed of niet?) Die jongens en meisjes moeten toch in staat zijn om in een paar jaar een auto te ontwerpen die comfortabel, zuinig, milieuvriendelijk en goedkoop is. Zoiets moet je niet overlaten aan commerciële autofabrikanten. Die moeten we zelf maken. De beste auto ter wereld. Zo’n auto zou gebouwd moeten worden in een aantal grootteklasses. Verkrijgbaar in elke denkbare kleur. Die beste auto ter wereld zou weinig belast moeten worden en alle andere auto’s veel. Tegen de tijd dat deze beste auto ter wereld uitontwikkeld is, bestaat Noord-Korea niet meer als zelfstandige staat en het is een mooi idee uit het oogpunt van derdewereldhulp die auto daar te laten maken. In een klap staat Nederland vooraan in de wereld. Dan kunnen we gelijk uit de Europese Unie stappen en de gulden weer invoeren. Het briljante autoidee kan ook worden toegepast op staafmixers, rollators, medicijnen en sigaretten. Een slimme regering investeert in slimme mensen.

Als de Nederlandse staat de productie en verspreiding van drugs in eigen hand neemt, scheelt ons dat veel in de misdaadcijfers. Iets dat verboden is, roept misdaad op. Als er in de VS geen drooglegging was geweest, had Al Capone het niet zover kunnen schoppen. Die criminelen vinden natuurlijk wel weer een ander terrein om hun misdadige lusten op bot te vieren, maar dat zien we dan wel weer.

En kan de LTS weer terug! Een dezer dagen kwam een jonge knul de verwarming repareren. Hij loste op een onorthodoxe, maar effectieve manier het probleem op. Hij zat nog een dag in de week op school. Daar leerde hij niets, zei hij. Allemaal theorie, allemaal boeken. Toch rijdt hij op achttienjarige leeftijd met de bedrijfsauto om klanten uit de nood te helpen. Voor deze menslievende bezigheid heeft hij een bedrijfsopleiding gekregen. En zijn baas vertrouwt hem. Gelukkig zijn er hier en daar scholen die weer vakonderwijs geven. Dat zijn er nu een stuk of dertig. Dat moeten er dus veel meer worden. Weg met dat stomme vmbo. Dat was tenslotte weer een verkapte vorm van bezuiniging. Bedacht door theoretici. Die zelf geen kraanleertje kunnen vervangen. En dan drie weken moeten wachten omdat er te weinig kraanleertjesspecialisten zijn. Een slimme regering investeert in slimme vaklieden.

Maxima en Willem-Alexander krijgen met zijn tweeën net iets minder dan € 8000. Per dag. Met dat geld zou ik ook gaan investeren in onroerend goed. Beatrix krijgt twintigduizend euro per dag. Laten we zo snel mogelijk het hele koningshuis afschaffen. Het komische is dat hofdames van Beatrix niets betaald krijgen. Dat is een erebaan. Als iemand zonodig koningin wil spelen, de erebaan bij uitstek, laat ze dat dan ook voor niets doen. Ik heb zo’n vermoeden dat de hypotheek op de paleizen al is afbetaald. Een ceremoniële president moet toch goedkoper zijn. En wat doet zo’n man? Hij presenteert Nederland. Dus moeten wij een goede presentator vinden om president te worden. Paul Witteman lijkt me een goede kandidaat. Vrij slim, spreekt zijn talen en heeft een keurig voorkomen. Hij verdient nu maar drie ton per jaar, dus misschien wil hij het doen als we er een dienstwoning bij doen.

En veel nationaliseren. Alle nutsbedrijven decommercialiseren. Post, telefoon, personentransport, energie, water, sociale woningbouw, zorg: allemaal terug naar de overheid. Al deze sectoren zijn duurder en/of slechter geworden sinds ze zijn geprivatiseerd. En doe de banken er ook maar bij. Als de overheid er een zooitje van maakt kan je ze wegstemmen. Dan krijg je natuurlijk weer een ander stel warhoofden, maar in het begin zullen ze hun best doen. Zie ook bij Managers.