Beste kinds,
Het schrijverke (Scriptoculus minor) is niet altijd een krinklend winklend waterding met een zwart kabotseken aan. Soms is het een arts in ruste of een vijftienjarig meisje met minnepijn. Maar van binnen bruist, loeit en broeit het. Dat hebben ze gemeen, die schrijverkes. We moeten ze zeer respecteren, want duizend van hen leveren een Schrijver op. Soms de verkeerde, maar gelukkig voor de uitgever ziet niet iedereen dat.
Neef Pim
Enigszins gerelateerde berichten
- De Oogspier doorOom Wim Beste kindachtigen, De Oogspier (Nervus oculi) krijgt heel wat voor elkaar. Maar al zijn successen hangt hij niet aan de grote klok. Hij zorgde voor de energiecrisis, de geldcrisis en de aardbeiencrisis. Maar niemand mag…
- Leve de Burqa doorDoortje De Vries Bij ons in de klas is een meisje weggestuurd omdat ze een burqa droeg, zo’n lange jurk met een bivakmuts eraan gebreid en dan wat groter en dat mocht niet van de directeur. Want dat…
- De Hoogmoedswaan doorOom Wim Beste kinds, De hoogmoedzwaan (Cygnus arrogans) hoeft naar niemand te luisteren, want hij weet alles al. Hij is voorzitter van de raad van bestuur. Soms een woningbouwvereniging, dan weer een zorginstelling of een bank. Dat…
- De Dokterstor doorOom Bill Beste kinds, De dokterstor (Hostrogover foedus) is zo ziek in zijn hoofd dat hij denkt dat hij gezond is. Hij ziet slecht en zijn gehoor is ook niet best. Als iemand au zegt, verstaat hij…
- Amsterdamned doorEloy BGM Everwijn We hebben nu eindelijk aan den lijve ondervonden, hoe de Amsterdamse filosoof Johan C. aan zijn kernspreuk is gekomen dat elk nadeel zijn voordeel hep. Het nadeel is duidelijk Amsterdam zelf. Misschien is die stad…
Tukker & Everwijn Instituut
No comment yet, add your voice below!