Inspired by the Institute

Elske de Bruijn – Verwoerd, De Tijd (gem. techniek)

De ouders van Elske de Bruijn – Verwoerd (1922, Erica) waren arme Drentse boeren, dus er was geen geld om haar te laten studeren. Gelukkig kwam zij in dienst van de kunstminnende notaris Adriaan Hoogenboezem, die haar tekenles liet geven. De rest is geschiedenis. Elske staat bekend om haar fijnzinnig coloriet en de verstildheid van haar composities.

Annick Bodan, La penseuse (gelatinedruk)

Annick Bodan (1962, Plouharnel) is de dochter van de beroemde Bretonse fotograaf Yannick Bodan (1934 -1998). Al op jonge leeftijd hielp zij haar vader in zijn doka en leerde daar spelenderwijs alle fotografie-technieken. In haar eigen werk is ze trouw gebleven aan de doka en ze weigert al het digitale. Tegenwoordig is de camera obscura haar passie. Haar werk is romantisch, maar toch analytisch.

Hedwig von Fürchtenau, Männliches, Allzumännliches (ets)

 

Hedwig von Fürchtenau is geboren in Klosterneuburg, een plaatsje vlakbij Wenen. Over haar geboortejaar doet ze geheimzinnig. Haar ouders waren fervente Hitler-aanhangers en dat heeft haar leven getekend. Ze heeft een haat-liefdeverhouding met het mannelijke én het vrouwelijke. In haar werk komt dat evident naar voren. Ze leeft teruggetrokken op het Oostenrijkse platteland.

Jan Fijnaert, Na de operatie (houtskool, potlood)

Jan Fijnaert (1935, Koekelare) zag in zijn jeugd de verwoestende effecten van de oorlog. Als kunstenaar is hij altijd gefascineerd gebleven door het fysieke lijden van de mens. Toch is hij geen pessimist. Ook wonden kunnen esthetisch zijn, vindt hij. Het Sint Barbara-ziekenhuis in Koekelare heeft een permanente expositie van zijn werk.

 

Françoise Meanchey, Khmer 121 (pap. maché)

Françoise Meanchey (1981, Neuilly) is van Cambodjaanse afkomst. Ze is gefascineerd door de kunst van haar voorouders en probeert die naar onze tijd te vertalen. Behalve kunstenaar is ze conservator aan het Parijse Musée Guimet. Ze schreef ook een roman, “En attendent Khmer.”

þórdis Sigriðursdottir, Mother Sea (gem. techn.)

þórdis Sigriðursdottir (1985, Egilsstaðir) heeft een bijzondere verbondenheid met water. Haar vader was visser op de ruige IJslandse wateren. Na de Kunstacademie van Reykjavik, studeerde ze aan de Rijksacademie in Amsterdam, waar ze nog steeds woont.

Igor Traveljich, Kissing zhe boy (acryl)

Igor Traveljich (1988, Trinidad) is een veelzijdig kunstenaar. Behalve beeldend kunstenaar is hij dichter, fagottist, spelletjesdesigner en kledingontwerper. Hij is nu bezig met een eigen parfumlijn. Hij is voorman van het jongehondencollectief ‘Extraordinaire’, dat de laatste tijd steeds meer aan de artistieke weg timmert.

Eadsger Feenstra, Het verlangen (zeefdruk)

Eadsger Feenstra (1951, Surhuisterveen) is autodidact. “De enige echte leerschool voor een kunstenaar is het leven zelf,” is een voor hem kenmerkende uitspraak. In de jaren zeventig maakte hij psychedelische affiches voor het Leeuwardense popcentrum Hippo. Daarna reisde hij lange tijd de wereld rond. Zijn werk in de jaren negentig werd gekenmerkt door spaarzaam kleurgebruik. Inmiddels is hij stilistisch teruggekeerd naar zijn jeugd.
“Wie zijn verleden weggooit, gooit zichzelf weg,” is een andere karakteristieke uitspraak van Feenstra.

Ed Harper, The Entomologists (acryl)

Ed Harper (1982, Vancouver,) begon al op negenjarige leeftijd als streetartist onder de naam Harpo. Hij kreeg snel bekendheid en had al als vijftienjarige een expositie in het toentertijd befaamde kunstcentrum Bleekers. Moe geworden van de streetlifekultuur woont hij thans met zijn Noorse vrouw Lisbet in Amsterdam. De spuitbus gebruikt hij niet meer en hij schildert nu satirische portretten. Hij is verder bekend als gitarist van de indiegroep the Yellow Farmers.