Categorie: Povl Nyborg Christensen

Over Povl Nyborg Christensen is weinig bekend. Hij was journalist bij Jyllands-Posten, maar heeft daarna als kluizenaar geleefd. Het is onduidelijk of hij nog in leven is. Zijn enige bundel Digte is in eigen beheer uitgegeven. Bente Andersen, Deense van geboorte, heeft een aantal gedichten van hem vertaald.

“Dichten is voor sukkels,” was zijn geliefde uitspraak. In interviews zei hij altijd dat hij met een roman bezig was, maar behalve het kinderboek Alles overboord is er nooit proza van zijn hand in druk verschenen.

Nyborg Christensen was het zwarte schaap van een rijke redersfamilie, die hem in staat stelde nooit te hoeven werken en niet afhankelijk te zijn van uitgevers. Hij verwierf zich een trouw lezerspubliek. Zijn poëzie gaat over het onvermogen van de mens zijn eigen lot in handen te nemen, maar daarin wordt hij nooit larmoyant. Hij hekelt het materialisme van het naoorlogse Denemarken zonder het te veroordelen, zoals bijvoorbeeld een Anders Johansen.

Heel simpel gezegd gaan zijn gedichten over de goede mens die toch het slechte doet. Dit paradoxale fascineert hem en doet hem hoopvol wanhopen, zoals hij het zelf uitdrukte. Zijn stijl is haast achteloos: grote woorden vermijdt hij. Aan duizend woorden heb ik genoeg, zei hij vaak. En misschien is hij daarom buiten Denemarken niet erg bekend geworden. Het kon hem niet schelen: hij had zijn eigen publiek, dat aan weinig woorden genoeg had.