Tukker & Everwijn InstituutDe VPRO doet het niet meer. In Nederland is er niemand meer die het doet. Als de film op de tv is afgelopen, krijgen we nog een stukje van de aftiteling, als we geluk hebben, en daarna stopt het. Als ik een slechte film in de bioscoop zie, wil ik direct weglopen na het laatste shot. Als de film naar genoegen is geweest, blijf ik zitten, zeker als de muziek adequaat is. Je hebt bijvoorbeeld een mooie aftiteling met een mooie eindsong en dan blijven we even wachten. En het gekke is: als de belangrijkste mensen afgetiteld zijn, krijgen we een nieuw stukje muziek en dan gaat het nog een eind door, soms wel vijf minuten, maar misschien is dat alleen maar een idee en duurt het in feite maar drie minuten.
Categorie: Doortje de Vries
Doortje de Vries is de jongste redacteur van de Missive. Ze heeft een eigenzinnige feministische kijk op de haar omringende mensheid.
Hoezo natuur?
Volgens J.C. Bloem is natuur voor tevredenen of legen. Dat moet híj weten. Dichters mogen flauwekul verkopen. Ikzelf mag graag met een kijker door de duinen struinen om te kijken of er zich een tapuitje aan mij wil vertonen. Al jaren niet meer gebeurd. Maar we blijven hopen. Ik vind...
Het leuke van slechte smaak
Ik ben dol op slechte smaak. Van goede smaak valt weinig te zeggen, omdat iedereen die meent te hebben. Niemand zal zeggen dat hij een slechte smaak heeft. Anderen hebben dat. En daar valt dus lekker op af te geven. Mijn vader vindt bijvoorbeeld vreemdgaan getuigen van slechte smaak en daarom doet hij het niet. Ikzelf heb geen moeite met vreemdgaan, omdat bij mij de hormoonspiegel nog optimaal is en dat kan ik van mijn vader niet zeggen.
Iedereen hetzelfde
Wij gingen vroeger met mijn ouders wel eens naar een naturistencamping in Zuid-Frankrijk. Ik vond het geheel normaal dat alle volwassenen daar in hun nakie rondliepen. Wijzelf mochten dat overigens maar een uurtje per dag, anders zouden we totaal verbranden. Het leuke daar was de ijscoman die een keer per dag langskwam en die had natuurlijk al zijn kleren aan.
Klokslag twaalf
Feestdagen zijn vooral leuk als er niets te vieren valt. Als je jarig bent, heb je zogenaamd wat te vieren, maar zeg nou zelf, het is geen prestatie om een jaar niet dood te gaan. Misschien als je honderd wordt en dan nog. Mijn vader vertelde dat hij heel trots was toen hij eenentwintig werd, want toen mocht hij stemmen en in die tijd werd dat als een voorrecht beschouwd. Tegenwoordig vinden ze het belangrijker om in een auto te mogen rijden op hun achttiende dan te stemmen op een partij die toch niets te vertellen krijgt.
Hippies
Ik heb wel eens gehoord dat het in de jaren vijftig een knusse boel was. En zelfs in het begin van de jaren zestig was Nederland nog goed op orde. Volgens mijn vader reden de treinen op tijd, de post werd twee keer per dag bezorgd en alle leveranciers kwamen aan huis. Ministers werden aangesproken met Excellentie en voetballers voetbalden voor hun lol en de eer. Kijk, dat waren nog eens tijden!
Nooit oud
Vroeger mocht ik op deze plaats schrijven wat ik wilde, maar sinds ik in de redactie zit, krijg ik opdrachten en nu moet ik iets over ouderdom schrijven. Omdat ik het jongste reactielid ben. Dat vind ik geen goede reden, maar ik wil geen spelbreker zijn. Ik wil gelijk zeggen...
Mens en aap
Ik ben zelf volstrekt atheïstisch opgevoed, dus dat bovennatuurlijke zegt me niet zoveel, maar ik moet constateren dat veel van mijn studiegenoten wel in ‘iets’ geloven. Dat vinden ze ook belangrijk, dat geloof. In mijn jaar zitten een aantal moslima’s, wat in diverse gradaties twijfelende gereformeerden, een man die over een paar jaar kapelaan wil worden, iemand die denkt dat de Maya’s de toekomst konden voorspellen en een wankelende hindoe.