Het scheermes

Hoewel ik vroeger hoogbegaafd was, begrijp ik vrij weinig. Ik begrijp niets van politici, economen en managers. Ik sprak laatst met een man van wie ik dacht dat hij iets kon doen voor de muziekgroep waar ik in speel. Ik vroeg hem daaromtrent en ik begreep niets van zijn antwoorden. Hij gebruikte veel woorden. Op zeker moment kreeg ik een vermoeden en ik vroeg hem of hij misschien in het management zat. Hij antwoordde bevestigend. Ik zei dat ik nu begreep waarom ik hem niet begreep.

Continue reading

Tegen Interpretatie

Kunst maken is gemakkelijker dan het bekijken van kunst. Als u zelfs te stom bent om econoom of jurist te worden, dan kunt u altijd nog  kunstenaar worden. We hebben het hier over beeldende kunst. Dat is kunst om naar te kijken en die niet in een theater gebeurt.

Continue reading

Moeder

Normaliter kan ik mij weinig herinneren van een gesprek, behalve dat het aangenaam was, saai of inspirerend. Of dat het ging over zijn hekel aan sport of mijn hekel aan reizen. De diepere inhoud is mij meestal niet bijgebleven. Dat ligt niet aan de ander, dat ligt aan mij. Trivia, banaliteiten en voorwerpen, die blijven wel hangen. Ik ben goed in quizzen. Men zou mij oppervlakkig kunnen noemen en die mensen zal ik niet tegenspreken. Ik ken bijvoorbeeld een redelijk aantal dode mensen en die spelen niet zo’n grote rol in mijn huidige leven. Ik leef bij de dag en dat wil ik graag zo houden.

Continue reading

Straatvechter

Mijn vader was een straatvechter. Ik heb daar nooit een bewijs van gezien, en ik ken zelfs niemand die daar een blijk van gezien heeft, maar hij heeft het meer dan eens geponeerd. Tsjonge, dachten zijn kinderen, wij hoeven niet bang te zijn voor boze mannen, want wij hebben een straatvechter thuis. En misschien was hij in zijn jonge jaren een echte straatvechter geweest, want wij wisten wel dat hij erg driftig kon zijn.

Continue reading

Van Taart tot Erger

In leidinggevende kringen wordt aangenomen dat er bij het werpen van voorwerpen naar anderen een ‘stepping stone’-component aanwezig is. De ‘stepping stone’-theorie komt uit de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw, waarbij ervan werd uitgegaan dat het consumeren van hard drugs werd voorafgegaan door het nuttigen van soft drugs.

Continue reading

Hippe Hop

We zijn tolerante mensen en we gunnen ieder zijn pleziertje. En het drijft wel over, denken we dan. De meeste nare dingen gaan gewoon over: het roken van bananenschillen, van Agt, lauwe schoolmelk, wij hebben er in ieder geval geen last meer van. Helaas blijken sommige dingen niet uit zichzelf te verdwijnen en in het speciaal doelen we hier op het zogenaamde rappen.

Continue reading

Ontroering: de emotie

Een van de eigenaardigheden van de mens, vergeleken met andere zoogdieren, is het vermogen tot ontroering. Afgezien van een verwaarloosbaar klein aantal gestoorden, kan ieder mens ontroerd worden. Deze geestelijke aangedaanheid heeft meestal een lichamelijke component, zoals zweten, huilen, lachen, rillen, adrenalineverhoging en vergroting der pupillen. (Mijn vader gebruikte wel ereis de uitdrukking: "tot pissens toe bewogen.") Deze component is van belang, anders zouden we niet weten dat we ontroerd zijn. De hersenen merken deze lichaamsverandering op en dan pas weten we dat we ontroerd zijn.

Continue reading

Weemoedige gedachten

Wanneer ik in een goede bui ben, onder andere na een copieuze maaltijd, dan kan ik welereis welwillend denken over gelovigen. Dat ze er bijvoorbeeld ook niks aan kunnen doen dat ze geïndoctrineerd zijn door hun ouders en dat het best handig kan zijn om wat voorgebakken vastigheid in je leven te hebben, zeker als je het warme water niet hebt uitgevonden. Ik kan me ook voorstellen dat het prettig is om te denken dat je na je dood in een hemel komt, met name als je leven uit narigheid bestaat. Als niemand van je houdt, is het fijn om te weten dat je god tenminste van je houdt. Op dat soort momenten kan ik ontroerd raken door mijn eigen lankmoedigheid. En tevreden schenk ik mezelf nog een likeurtje in.

Continue reading