Tukker & Everwijn InstituutIn de jaren tachtig kwam ik wel ereis in Drachten vanwege een aldaar wonende relatie. Drachten was geen wereldstad, maar de jongeren hingen toen al toch behoorlijk te hangen in het niet erg boeiende winkelcentrum. Gelukkig was er een museum. De directeur was er tevens suppoost. Wij moesten per se onze naam in een boek zetten, vanwege de subsidie.
Categorie: Missive
Missive is een tijdschrift voor Kunsten en Wetenschappen, uitgegeven door het Tukker & Everwijn Instituut. Het verschijnt vijf maal per jaar. In puntige artikelen wordt de visie van het Instituut op de wereld uiteengezet. De behandeling van de diverse onderwerpen is te gebruiken als gespreksstof op saaie verjaardagen. Ook als lesmateriaal zijn de artikelen uitmuntend geschikt. Helaas is enige kennis van de Nederlandse taal onontbeerlijk.
Een meer dan uitgebreid voorproefje van het blad krijgt u op deze website.
Heeft u belangstelling voor de Missive? Neemt u dan een abonnement en u ontvangt de Missive in uw brievenbus.
Leuk
Mijn vader was een grappenmaker. Tegenwoordig zijn vaders opvoeders, begeleiders en stimulators van hun kinderen. Vroeger was dat anders. Toen deden moeders de opvoeding in hun eentje. Wanneer vaders thuiskwamen van hun werk, wensten ze niet gestoord te worden door een over de kinderen klagende moeder.
Tusse-n
Als wij het woord ‘paddestoel’ zien staan, dan denken wij natuurlijk niet aan een stoel voor een pad. Bij het woord ‘paddenstoel’ denken wij dat wel. Met dank aan het nieuwe Groene Boekje. Ze zijn daar bij de Nederlandse Taalunie (ze bedoelen Nederlandse-Taalunie) ganselijk van de pot gerukt.
I/IE/Y
Heeft u wel eens gehoord van dominee Robert Guppy? Nee zeker. Maar die man heeft wel een eeuw geleden dat kleine vissie ontdekt en vandaar heet dat vissie guppy. En daarom mogen we het niet hebben over een een gup, want die py hoort er echt bij.
Koken
Mijn moeder was kooklerares. Hoewel het in de jaren vijftig en begin zestig niet geheel netjes werd gevonden dat een getrouwde vrouw een baan buitenshuis had, had mijn vader daar niet zoveel moeite mee. Als kantoorbediende verdiende hij niet buitensporig en het geld dat mijn moeder binnenbracht, verrijkte het hele gezin. Mijn moeder werd qua huishoudgeld nogal krap gehouden, klaagde ze vaak en haar eigen inkomen maakte haar minder afhankelijk. Het betekende overigens niet dat ze dagenlang van huis was, zeker niet toen we nog klein waren, maar van tijd tot tijd moesten we onszelf redden.
Music for the few
Kleine Marco heeft een jaar pianoles gehad. Bij de presentatie in de muziekschool speelt hij een etude van een onbekende Rus. Hij speelt dapper en geconcentreerd en hij maakt maar weinig fouten. Alle ouders in de zaal applaudisseren. Alleen zijn eigen ouders vinden het mooi. Bij kleine Sanne, Dirk, Martijn, Hanna, Minke, Bart, Yolande, Anne, Rob et cetera geldt hetzelfde verhaal.
Applaus!
Soms hebben we onze jassen al bij de garderobe afgehaald, terwijl het applaus in de grote zaal nog doordendert. Dat is een raar ding, dat applaus. Als de situatie een op een is, dus 1 pianist op het podium en 1 mens in de zaal, dan is die laatste met een paar seconden al snel uitgeklapt, hoe mooi er ook gespeeld wordt.
Intergraatje
Ja, beste damens en heersers, alsdat we nu lekkers moeten gaan smulpapen van allerlei belangrijke dingetjes die van eenvoud zijn en toch wel gewikkeld, zoals daar zijn met een voorbeeld van boterhamsters met jongenskaas. En laten wij dan stroop gaan smeerselen daarbovenop. U kunt natuurlijkerwijze ook ouderskaas willen gebruiken.