Tukker & Everwijn InstituutWe zijn tolerante mensen en we gunnen ieder zijn pleziertje. En het drijft wel over, denken we dan. De meeste nare dingen gaan gewoon over: het roken van bananenschillen, van Agt, lauwe schoolmelk, wij hebben er in ieder geval geen last meer van. Helaas blijken sommige dingen niet uit zichzelf te verdwijnen en in het speciaal doelen we hier op het zogenaamde rappen.
Categorie: Missive
Missive is een tijdschrift voor Kunsten en Wetenschappen, uitgegeven door het Tukker & Everwijn Instituut. Het verschijnt vijf maal per jaar. In puntige artikelen wordt de visie van het Instituut op de wereld uiteengezet. De behandeling van de diverse onderwerpen is te gebruiken als gespreksstof op saaie verjaardagen. Ook als lesmateriaal zijn de artikelen uitmuntend geschikt. Helaas is enige kennis van de Nederlandse taal onontbeerlijk.
Een meer dan uitgebreid voorproefje van het blad krijgt u op deze website.
Heeft u belangstelling voor de Missive? Neemt u dan een abonnement en u ontvangt de Missive in uw brievenbus.
Feertig
Hans Goedkoop vind ik een sympathieke presentator. Hij blikt bij Andere Tijden altijd betrouwbaar in de camera en probeert zijn zinnen zo goed mogelijk te articuleren. Alleen gaat het bij zijn uitspraak soms mis. Hij zegt zestig in plaats van sestig.
Ontroering: de emotie
Een van de eigenaardigheden van de mens, vergeleken met andere zoogdieren, is het vermogen tot ontroering. Afgezien van een verwaarloosbaar klein aantal gestoorden, kan ieder mens ontroerd worden. Deze geestelijke aangedaanheid heeft meestal een lichamelijke component, zoals zweten, huilen, lachen, rillen, adrenalineverhoging en vergroting der pupillen. (Mijn vader gebruikte wel ereis de uitdrukking: "tot pissens toe bewogen.") Deze component is van belang, anders zouden we niet weten dat we ontroerd zijn. De hersenen merken deze lichaamsverandering op en dan pas weten we dat we ontroerd zijn.
Weemoedige gedachten
Wanneer ik in een goede bui ben, onder andere na een copieuze maaltijd, dan kan ik welereis welwillend denken over gelovigen. Dat ze er bijvoorbeeld ook niks aan kunnen doen dat ze geïndoctrineerd zijn door hun ouders en dat het best handig kan zijn om wat voorgebakken vastigheid in je leven te hebben, zeker als je het warme water niet hebt uitgevonden. Ik kan me ook voorstellen dat het prettig is om te denken dat je na je dood in een hemel komt, met name als je leven uit narigheid bestaat. Als niemand van je houdt, is het fijn om te weten dat je god tenminste van je houdt. Op dat soort momenten kan ik ontroerd raken door mijn eigen lankmoedigheid. En tevreden schenk ik mezelf nog een likeurtje in.
Bril en Liefde
Het is voor een brildrager het verstandigst om monogaam te zijn. De narigheid die je kan overkomen als je in een vreemd bed wakker wordt en je je bril kwijt bent! Thuis heb je dat vertrouwde plekje, waar je hem letterlijk blindelings kunt vinden. Maar de paniek die uitbreekt als je je hand uitslaat en op een lege plek grijpt, is onbeschrijflijk.
Allah is af
Er was een tijd dat ik dacht dat ik dichter was. Niet als iets om erbij te doen, maar als een innerlijke noodzaak. Dat gevoel moet ik ook geventileerd hebben, want ik kreeg op verjaardagen regelmatig dichtbundels, uiteraard van anderen en vaak uit de ramsj. Het is een misverstand dat mensen die dichten automatisch ook van alle producten van die kunstvorm houden. Integendeel, als een dichter zijn eigen werk niet als superieur beschouwt, impliceert hij dat hij het nog moet leren. Ik merk dat ik in een strenge bui ben.
Een proeve van gesprek
(voordracht voor twee heren) A: Is dit een situatie? B: bedoelt u dat sensu stricto of sensu lato? A: Zegt u het zelf maar. B: Elke handeling vereist een situatie. A: Maar bestaan er ook situaties zonder handeling? B: Me dunkt! Zoiets heet een statische situatie. A: Er zijn ongetwijfeld voorbeelden voorhanden.
Mondriaan overschat?
Wij worden niet zo vaak meer geschokt. We weten dat de mensheid dom en slecht is en daar hebben we vrede mee. Maar toen we ons laatst in een gesprek lieten ontvallen dat we Mondriaan eigenlijk niks vonden, viel er in het gezelschap een stilte.