De ontdekking van China

Columbus was een behoorlijke pikkebaas. Hij moest en zou zonodig naar het Verre Oosten. Dat kwam omdat hij een boek van Marco Polo gelezen had die beweerde dat hij in China was geweest. Dat had Polo uit zijn duim gezogen en nu nog steeds zijn de Italianen behoorlijke opscheppers.

Continue reading

Filed under: Doortje de Vries, Missive

Weemoedige gedachten

Wanneer ik in een goede bui ben, onder andere na een copieuze maaltijd, dan kan ik welereis welwillend denken over gelovigen. Dat ze er bijvoorbeeld ook niks aan kunnen doen dat ze geïndoctrineerd zijn door hun ouders en dat het best handig kan zijn om wat voorgebakken vastigheid in je leven te hebben, zeker als je het warme water niet hebt uitgevonden. Ik kan me ook voorstellen dat het prettig is om te denken dat je na je dood in een hemel komt, met name als je leven uit narigheid bestaat. Als niemand van je houdt, is het fijn om te weten dat je god tenminste van je houdt. Op dat soort momenten kan ik ontroerd raken door mijn eigen lankmoedigheid. En tevreden schenk ik mezelf nog een likeurtje in.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Allah is af

Er was een tijd dat ik dacht dat ik dichter was. Niet als iets om erbij te doen, maar als een innerlijke noodzaak. Dat gevoel moet ik ook geventileerd hebben, want ik kreeg op verjaardagen regelmatig dichtbundels, uiteraard van anderen en vaak uit de ramsj. Het is een misverstand dat mensen die dichten automatisch ook van alle producten van die kunstvorm houden. Integendeel, als een dichter zijn eigen werk niet als superieur beschouwt, impliceert hij dat hij het nog moet leren. Ik merk dat ik in een strenge bui ben.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Muziek

Nu hou ik van allerlei soorten muziek, maar dat schijnt niet goed te zijn want dan zou ik vaker zelfmoordgedachten hebben dan de jongens en meiden die alleen van de top 40 houden. En ik heb nog nooit aan zelfmoord gedacht, zelfs niet toen ik mijn poes naar de poezenhemel moest sturen omdat ze zo oud was geworden dat ze door d’r eigen poezenpootjes zakte.

Continue reading

Filed under: Doortje de Vries, Missive

Katholiek Theater

Wij waren thuis katholiek. Anderen noemden ons Rooms, wat beter was, want dat had een rijm met vroom en dat waren we zeker. Voor en na het eten werd er gebeden en voor het slapen gaan zeiden wij ons avondgebed en vader gaf ons een zegenend kruisje op het voorhoofd.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

They never walk alone

Het gevecht is al een tien minuten aan de gang. Telkens weer weet de onuitputtelijk mannelijke en overstelpend nobele held, laten we hem Willis noemen, zijn goddeloos doortrapte en mensonterend boosaardige tegenstander, laten we hem Oldman noemen, kunnen ontwijken.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Het Konijn

Lieve kinderen, Als het konijn eenmaal dood is, kun je hem het best zelf opeten, want dat vinden konijnen fijn. Want als je hem begraaft, eten de wormen en torren hem op en dat zijn vieze beesten. Konijn is lekker, zeker als je vader hem klaarmaakt. Dat geldt ook voor...

Continue reading

Filed under: Kinderhoekje, Missive