Tukker & Everwijn Instituut
Lieve kinderen, De Broodrover (Raptor panensis) is een ingoed dier. Hij zorgt ervoor dat overgebleven voedselrestjes keurig worden opgeruimd. Hij zweeft hoog in de lucht om te zien of er nog iets van zijn gading is.
Search results for: Dood
Alle zoekresultaten voor de term "Dood" op een rij.
Opa’s
"Een kind kan nooit genoeg opa’s en oma’s hebben.” Dat zei een moeder toen ik mij laatst voor het ambt aanmeldde. Maar daarover later. Ik had twee opa’s. Dat was in de jaren vijftig gebruikelijk. Scheiden was toen niet in de mode. Ook al was het huwelijk niet leuk, hetgeen...
Geleende vrienden
Een enkele keer worden er in de kranten die ik lees detectives, thrillers en politieromans gerecenseerd. Die noemt men in de literatuurwetenschappen triviaallectuur, hetgeen betekent dat een intelligent mens er niet teveel aandacht aan moet besteden. Denk ik dat zo’n boek iets voor mij is, dan schrijf ik de schrijver plus titel op een papiertje dat ik in mijn portemonnee stop, opdat ik in de bibliotheek een fijn nieuw boek kan lenen. Zo heb ik vrijwel alle vertaalde boeken gelezen van Harlan Coben waarin ene Myron Bolitar de hoofdrol speelt. Voor een speurder heeft hij het onwaarschijnlijke beroep van sportmakelaar.
Notities over emoties
Ik denk dat het begonnen is in de jaren zeventig. Voor het eerst werd er op de televisie aan iemand gevraagd: ‘Wat ging er door je heen?’ Ik geloof dat het ging om een voetballer die een beslissend doelpunt had gemaakt. Hij antwoordde zoiets als dat hij de bal zag en het doel en toen dacht: ik schiet hem erin. Toen was dat een originele manier om iemand te interviewen, vragen naar iemands emoties. Helaas is het nu cliché geworden. Als ik DWDD+emoties intik krijg ik 187 duizend resultaten. Zelfs als het gaat om wetenschap, zal Matthijs nog vragen: ‘Wat voelde je?’ En iedereen probeert daar gehoorzaam antwoord op te geven, zelfs Robbert Dijkgraaf. Alleen bij Maarten van Rossem lukt het niet.
Taalbazen
Een zeer goede vriend van mij - ik ken hem al haast zestig jaar - is net zoals ik een taalfreak. Dat is iemand die geen vaderland heeft, maar een moedertaal. Zonder die taal heeft hij geen reden van bestaan. Hij voelt zichzelf bewaker van die taal en accepteert niet de fouten die anderen maken. Als hij zelf onverhoopt een fout maakt, schaamt hij zich dood. Mijn vriend, laten we hem Bob noemen, en ik zijn allebei schrijvers. We lezen elkaars stukjes altijd met genoegen. Maar laatst betrapte Bob mij op een fout. Ik schreef: ‘ik werd voorgelezen.’ Volgens hem moest het zijn: ‘mij werd voorgelezen.’ Daar had hij helemaal gelijk in, maar ik deed het expres.
De Dode Duitser
Lieve Kinds, De Dode Duitser (Teutonicus exanimus) heeft vroeger een zielig leven gehad en daarom worden zijn werken nog steeds gespeeld en beluisterd door mensen die zelf al een beetje dood zijn.
Zieke strijd
Ik heb diabetes. Daar heb ik weinig tot geen last van. Maar ik had een vriend die er aan dood gegaan is. Ik denk er dus niet luchthartig over. Toch zal ik nooit iets in de diabetescollectebus stoppen, noch iets aan het Diabetesfonds overmaken. Hetzelfde geldt voor fondsen die middelen werven voor allerlei andere ziektes.
Opruimen
Ik zag op de tv een Britse professor, Brian Cox, vertellen dat 99,9 % van alle soorten van leven die er ooit hebben bestaan, zijn uitgestorven. Een vriend van mij, de IJslandse kunstenaar Steini Thorsson, vertrekt binnenkort naar zijn geboortegrond. Hij begint daar een project om de wereld te redden. Bij nader vragen ging het niet zozeer om de wereld, maar om de mensheid.