Vermoeide gedachten over kunst

Ik loop al zo’n zestig jaar naar beeldende kunst te kijken. Dat is echt voornamelijk loopwerk. In museum of galerie loop je van het ene kunstproduct naar het andere. Het voordeel hiervan is dat je zelf kunt bepalen hoelang je een werk aandacht wilt schenken. Dat geslenter in zo’n kunsttempel vereist een speciale conditie. Mijn vader, mijn grote leidsman in mijn beginnersjaren, sprak van museumbenen. Klein stukje lopen, staan, weer een stukje lopen et cetera.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Schuld

Een van de mooiste smoezen die een mens kan bedenken als hij wordt beschuldigd van iets naars: ‘Ik was mezelf niet.’ Als je jezelf niet bent dan ben je niet toerekeningsvatbaar en heb je geen schuld.  Behalve als je humorist bent, zal je niet zeggen dat je zichzelf niet was als je net een oud vrouwtje de weg hebt helpen oversteken.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Spelen

Wij hadden vroeger thuis geen televisie. Dat vond mijn vader niet nodig. Of hij had er geen geld voor over. Voor hem was televisie iets voor cultureel misdeelden, kinderen en bejaarden. Als je je wilde vermaken, ging je buiten of op zolder spelen met de buurjongens. Een boek lezen was ook uitstekend. Als hij er maar geen last van had. Nu had ik een moeder die dol was op gezelligheid. Liefst actieve gezelligheid. Dat kwam neer op spelletjes doen.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Hoe is de kunst ontstaan?

Het beste antwoord is: dat weten we niet. Het hangt ook van de definitie van kunst af. Volgens sommigen is de kunst pas in de renaissance ontstaan, omdat toen de kunstenaar zich ging onderscheiden van de handwerksman, maar dan krijg je wel een zeer beperkte definitie: kunst is dat wat...

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Beeldenstorm

Voor geschiedenis hadden wij op school vroeger de kleine Ploetz. Dat was een calendarium met volgens de auteur belangrijke feiten uit de geschiedenis. Ik heb het boekje niet meer, maar het was een gortdroge opsomming van wanneer er iets plaats had gevonden. Het was natuurlijk een hoogst persoonlijke keuze van meneer Ploetz, maar het had de schijn van objectiviteit.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Mars en Venus

Omdat wij van nature weinig begrijpen van onszelf en andere mensen, denken wij graag in stereotypen. De ergste in dit genre is dat vrouwen van Venus komen en mannen van Mars. Dit idee is in de wereld gebracht door zogenaamde sitcoms zoals de Flintstones, Toen was geluk nog heel gewoon en Archie Bunker. U zult zelf wel een hedendaagse variant kennen. Het leuke van zo’n serie is dat de mannen niets begrijpen van de vrouwen, terwijl ze toch heel dol op hun vrouw zijn. De vrouwen in die series begrijpen de mannen natuurlijk wel, want vrouwen hebben tenslotte veel empathie. Die meneer Gray van het Mars/Venusidee heeft inmiddels vijf boeken in serie uitgebracht.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Kleine geschiedenis van mijn denken

“Loop niet achter me aan, ik zal misschien niet leiden. Loop niet voor me uit, ik zal misschien niet volgen. Loop gewoon naast me en wees mijn vriend.”          Albert Camus   Na mijn dertigste ging het met mij de verkeerde kant uit: ik begon systematisch na te denken. Daarvoor dacht ik weleens wat, het is moeilijk te vermijden, maar veel consequentie zat er niet in. Filosofie en testosteron gaan slecht samen. Toen ik de ergste wilde haren was kwijtgeraakt, probeerde ik mijn eigen denken stelselmatig te onderzoeken. Meer nog, ik probeerde mijzelf te begrijpen en daarin probeerde ik zo zuiver mogelijk te denken.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive