X = Y

Nederlanders schijnen zichzelf erg gelukkig te vinden. We staan in de top drie van geluksbevinders, stond laatst in de krant. Helaas stond er niet bij wat mensen daar onder verstaan.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Tien geboden

1 Als God had kunnen vermoeden dat de bijbel geschreven zou worden, had hij de stenen tafelen niet gebeiteld. God dacht: een grondwet moet kort en bondig zijn, anders wordt het geleuter. Tien geboden zijn zat. In zijn tijd was God een verstandig man.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Beschaving

Ik had al het vermoeden, maar beschaving komt inderdaad van schaven. Want voor een modern meisje dat met haar beide niet onaantrekkelijke al zegt ze het zelf benen in het volle eigentijdse leven staat, is het van belang dat ze wél weet waar het over gaat. Want die normen en waarden dat gaat met vormen en zwaarden, zegt mijn oma als ze een wijze duit in mijn zakje wil doen, maar als het rijmt hoeft het nog niet waar te zijn.

Continue reading

Filed under: Doortje de Vries, Missive

Het Fatsoen

We zijn natuurlijk allemaal welopgevoede mensen met goede manieren. We dringen niet voor in de rij, spugen niet op iemands schoenen en de oplawaai die wij voor een veertienjarig ettertje in onze gedachten hadden, houden wij daar. Als klein kind waren wij nog onfatsoenlijk: altijd haantje de voorste, we rochelden desnoods tegen de wind in en wie er voor onze voeten liep die kreeg een schop.

Continue reading

Filed under: Algemene kennis, Missive

Straatvechter

Mijn vader was een straatvechter. Ik heb daar nooit een bewijs van gezien, en ik ken zelfs niemand die daar een blijk van gezien heeft, maar hij heeft het meer dan eens geponeerd. Tsjonge, dachten zijn kinderen, wij hoeven niet bang te zijn voor boze mannen, want wij hebben een straatvechter thuis. En misschien was hij in zijn jonge jaren een echte straatvechter geweest, want wij wisten wel dat hij erg driftig kon zijn.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Weemoedige gedachten

Wanneer ik in een goede bui ben, onder andere na een copieuze maaltijd, dan kan ik welereis welwillend denken over gelovigen. Dat ze er bijvoorbeeld ook niks aan kunnen doen dat ze geïndoctrineerd zijn door hun ouders en dat het best handig kan zijn om wat voorgebakken vastigheid in je leven te hebben, zeker als je het warme water niet hebt uitgevonden. Ik kan me ook voorstellen dat het prettig is om te denken dat je na je dood in een hemel komt, met name als je leven uit narigheid bestaat. Als niemand van je houdt, is het fijn om te weten dat je god tenminste van je houdt. Op dat soort momenten kan ik ontroerd raken door mijn eigen lankmoedigheid. En tevreden schenk ik mezelf nog een likeurtje in.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

De moskee en de paplepel

Toen ik begin jaren zeventig voor het eerst in Parijs kwam, bracht ik een bezoek aan de moskee aldaar. Er zullen er ongetwijfeld meer geweest zijn, maar in een toen populaire gids, "Neem nou Parijs", werd deze speciaal aanbevolen. Misschien kent u hem ook, die op de linker Seine-oever in de buurt van het Romeinse amfitheater.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive