De uiterlijke mens

Ik heb eens een verhaal gelezen over een ontdekkingsreiziger die ergens in de oriënt een dorp binnenreed. De vrouwen schrokken enorm omdat een vreemdeling hun gezicht zag. Zij tilden hun rokken op om hun gelaat te verbergen, daarmee hun blote onderlijf tonend.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Portretten

Ik kom wel eens in een museum. Dat is aangenaam tijdverdrijf, mits de instelling niet is verbouwd om het voor kinderen aantrekkelijk te maken. Musea met een historische afdeling hebben vaak een verzameling portretten. Notabelen, alleen of in een groepje. Nu komt het wel eens voor dat ik bij mijn beschouwing van zo’n stijve regent gestoord wordt door twee vriendinnen op oudere leeftijd die verzuchten dat het betreffende portret goed getroffen is.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Overpeinzingen van een twijfelaar

(Een onlogisch verhaal)

Het eerste jaar dat wij scheikunde kregen, werd het bekende model met bolletjes en stokjes gebruikt. Het model begreep ik en toen een andere leraar in het jaar daarna vertelde dat dit een onjuist model was, was ik verbaasd. Het lag allemaal veel ingewikkelder, bleek. Het had met velden te maken. Dat was dus de nieuwe waarheid over scheikunde. Toen diezelfde leraar een paar lessen later het bolletjes-stokjesmodel hanteerde, vloog mijn vinger omhoog. De uitleg was dat model B beter was, meer de werkelijkheid benaderde, maar dat voor eenvoudige zaken het eenvoudige model A voldeed.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Het gat

Een gat in je panty, een gat in je hoofd, een gat in de begroting, dat zijn nare dingen. Gaten hebben iets vervelends, en je denkt er verder nooit over na. Maar gaten zijn erg belangrijk.

Continue reading

Filed under: De Mens

Onstoffelijk

Zo rond mijn veertiende logeerde ik wel eens bij tante Frans. Tante Frans woonde in Vlaardingen met oom Joop en een heel stel neefjes en nichtjes. Zij was mijn peettante. Hierbij moet u niet direct aan maffia-praktijken denken. De peetoom en -tante werden geacht een bijzondere aandacht te besteden aan de katholieke opvoeding van het petekind.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Proza over poëzie

Het/luchtalarm/gaat.//Ik/kijk/naar de lucht.// Ik/ weet/ wat ik/moet doen.//Ik/moet/vluchten.// Maar/ waarheen/ moet ik/vluchten? U heeft het misschien niet gelijk door, maar dit is een gedicht. Bij elk schuin streepje begint een nieuwe regel en elk dubbel streepje is een witregel. Dan hebben we ineens zeventien regels. Dat schiet op. Een nogal flauwe uitspraak in proza krijgt het kunstzinnige van de poëzie. De dichter Jan Arends grossierde in dunne gedichten en hij heeft betere gemaakt dan bovenstaande, maar meestal is het toch in stukken gehakt proza, zoals mijn vriend J. het noemde.

Continue reading

Filed under: Missive, Taal- en Letterkunde

Bra

Na de brainstorm laveerde de Brabantse brahmaan naar huis. Wat een braspartij! De brandy had weer rijkelijk gevloeid. Ook hier had de branchevervaging toegeslagen. Hij passeerde brandwondenziekenhuis Jan de Bray. Op een brancard lag een brakend slachtoffer. Hij brabbelde wat. Dat werd voorlopig geen branieschoppen.

Continue reading

Filed under: Missive, Taal- en Letterkunde