Scenario

Het meisje werd wakker en ze had een grote behoefte om op te staan. Ze hoefde niet naar school, ze hoefde geen boodschappen te doen en haar ouders hadden een afspraak met een meneer. Dat scheelde dus weer. Ze had niet overdreven veel kleren maar ze pakte een aangename combinatie uit de kast. Voor de spiegel draaide ze even rond. Het leek erg op mooi. Het zou ook een heel mooie dag gaan worden.

Toen er aan de deur gebeld werd, pakte ze haar tas, die gevuld was met nuttige dingen zoals een verrekijker, een vogelboekje, een breekijzer en een atlas van Nederland die 1:10.000 was. Ze had op één bladzijde een kruisje gezet.

Ze wist waar ze aan bezig was.Ze stapte in de auto. Het gesprek was niet onaangenaam. Koetjes en kalfjes gingen voorbij. Er was helaas een schimpscheut naar de relatie die haar ouders hadden. De man in de auto had daar zo zijn eigen ideeën over. Hij dacht dat hij veel meer van haar moeder kon houden dan haar vader. Haar eigen ideeën daaromtrent hield ze voor zich.

Hij nam haar mee naar een uitspanning waar je poffertjes kon krijgen. Ze had hem hoger ingeschat. Ze was allang geen tien meer. Dat lag achter haar. Ze wilde een glaasje wijn en na enige woordenwisselingen kreeg ze dat ook. Ze zag er tenslotte heel volwassen uit. Hij probeerde haar hand vast te pakken, maar dat hield ze maar drie seconden vol. Ze zei dat het voor haar ook heel moeilijk was, vanwege de ingewikkelde situatie. Dat begreep hij natuurlijk. Hij begreep altijd alles. Dat was juist het probleem.

Hij vond dat ze op moesten stappen. Dat vond ze ook, maar ze treuzelde. Ze keek lang naar de kaarten die je gratis kon meenemen en ze nam er eentje mee. Een eekhoorn met een hazelnoot.

Ze reden naar het bos. Dat had ze vaker meegemaakt. Hij vertelde mooie verhalen. Hoeveel hij van haar moeder hield en natuurlijk van haar. Omdat ze op haar moeder leek.

Toen hij op zijn knieën lag, pakte ze het breekijzer.

Ze liet de verrekijker en de atlas achter. Geen vingerafdrukken, daar had ze voor gezorgd. Het vogelboekje nam ze mee. Die zou ze nog nodig kunnen hebben. Ze pakte haar fiets die daar allang lag en fietste naar huis.

Inderdaad, het was een mooie dag. De kaart met de eekhoorn prikte ze op de muur van haar kamer.

Filed under: VerhalenTagged with:

No comment yet, add your voice below!


Add a Comment

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Comment *
Name *
Email *
Website

Let wel!

Natuurlijk kunt u op dit artikel reageren. Helaas kijken wij eerst of uw reactie voldoet aan onze eigenzinnige maatstaven voor stijl en inhoud. Wij schuwen de kritiek niet, mits goed geformuleerd en onderbouwd. Ook sluiten wij een weerwoord niet uit.

Alvast bedankt.