De lijsttrekker kwam breed glimlachend het bejaardentehuis binnen. Hij werd hartelijk verwelkomd door de directeur. Deze leidde hem naar de recreatiezaal, waar de oudjes al vol verwachting op hun aangepaste stoelen klaarzaten. Hij begon zijn eveneens aangepaste verhaal te vertellen over de zorg die zijn partij altijd voor de senioren had gehad, maar dat er nog veel verbeterd zou kunnen worden. Dat zou kunnen gebeuren als zijn partij nog groter zou worden en de andere kleiner, want die hielden niet zo van senioren, moest hij helaas constateren. Zijn partij daarentegen wist nog heel goed dat de generatie die hij voor zich had zitten, het land na de oorlog weer hadden opgebouwd. Het was ook zijn partij geweest die de AOW had ingesteld. Dat zou zijn gehoor zich nog wel kunnen herinneren, dacht hij. Het was dus belangrijk dat iedereen op zijn partij ging stemmen. Het stembureau hield zitting in het tehuis, had hij gehoord, dus de afstand zou geen probleem hoeven op te leveren. Hij kreeg een zwak, maar welgemeend applausje. Toen hij vertrok, op weg naar een volgende bijeenkomst, hoorde hij achter zich zeggen: “De oude Drees was beter.”
Stemmen winnen
Filed under: Fictie, VerhalenTagged with: politiek, verhalen
No comment yet, add your voice below!