Missen en erger

Ik ben nooit zo’n meisjes-meisje geweest. Ik speelde niet met Barbies, maar met de oude Schuco van mijn vader. Dat is een soort spoortreintjes-idee maar dan met opwindautootjes met een horlogeveer. Die kon je met een flexibele draad de hele kamer doorsturen via een vernuftig geleidewieltje. Dat scheen niet erg meisjesachtig te zijn, hoewel er op de doos een meisje stond met een stopbord in haar hand. Ik kan me als ik wil heel erg optutten, maar dat doe ik sporadisch want het levert zelden iets op.

Ik vind miss-verkiezingen niet interessant, eigenlijk ben ik er op tegen, maar als die schapen zonodig in bikini voor een stel oude heren wil paraderen, moeten ze dat zelf maar weten. Laatst werden de Miss World-verkiezingen gehouden in Indonesië. Zoiets wordt normaliter in de hoofdstad gehouden, Djakarta dus in dit geval. Dat kon niet doorgaan, omdat er bedreigingen waren uit fundamentalistische moslimhoek. Dus verhuisden ze naar Bali, dat hindoestaans is en waar de vrouwen tot in de jaren vijftig topless rondliepen. Om de moslims niet te veel voor het hoofd te stoten, was de bikiniparade vervangen door een sarongparade.
En dan gebeurt er bij mij iets merkwaardigs. Ik ben tegen die verkiezingen, maar ik ben nog meer tegen mannen die vrouwen vertellen wat ze moeten doen. Ik heb wel eens een hoofddoekjesvriendin gehad en ik merkte al snel dat in die kringen vrouwen over het algemeen niet zoveel waard zijn, ook al zeggen ze dat hoofddoekjes juist met respect te maken hebben. Ammehoela, zoals een tante van mij placht te zeggen. Ik begin ineens die bikinigansjes aardiger te vinden. Op de basisschool zat een meisje die nogal werd gepest. Ik vond het ook een stom kind, maar die pesters waren gemeen en dat is nog erger. Ik heb eens zo’n pestkop een blauw oog geslagen. Toen kreeg ik straf, maar mijn vader was trots op me en heeft me toen een aantal vechttrucjes geleerd, want die had op judo gezeten. Het gepeste meisje heeft toen een tijdje aan me geklit, maar gelukkig ging ze van school af.
Als je tegen iemand bent die ergens tegen is, ben je dan voor dat ergens? Als je tegen iemand bent die ergens voor is, ben je dan ook tegen dat ergens? Als een onsympathiek iemand iets leuk vindt waar ik ook positieve gevoelens voor heb, heb ik de neiging mijn affectie bij te stellen. Niet echt verstandig, maar zo werkt het wel. Maar zo kun je nooit meer iets leuk vinden, omdat er altijd wel een kwal te vinden is met dezelfde smaak als jij. Misschien moet je dan die kwal iets minder kwallerig vinden. Het probleem is dat je altijd wel iets met een willekeurige ander gemeen hebt. De bekende Duitse staatsman A. Hitler hield van honden en Wagner en daar heb ik ook last van. Ik bedoel maar.
Die missen en die fundamentalisten zijn overigens niet van hetzelfde niveau. De missen verplichten niemand naar hen te kijken, de fundamentalisten willen verplichten dat niemand naar de missen kijkt. Dat laatste vind ik heel erg fout. De missen doen niet echt iemand kwaad en dat is wat anders dan iemand kwaad maken.

P.S. Mijn vader zei laatst dat hij Pim Fortuijn helemaal niks vond, maar omdat zijn opvolgers nog erger waren, hij hem achteraf vond meevallen.