Moedertaal

Wij meiden hebben het veel zwaarder dan jongens omdat wij veel meer moeten praten dan jongens. Dat komt omdat wij naderhand onze kinderen moeten leren om te leren praten en lezen en dat hoeven jongens niet.

Want wij moeten alles even goed kunnen als jongens, maar dat praten komt er nog eens extra bij, maar dat is helemaal niet erg. Als mijn ouders ruzie hebben dan wint mijn moeder altijd omdat die veel beter van haar tongriem gebekt is en bovendien altijd haar laatste woordje klaar heeft. En als je in de buurt van een groepje jongens staat, hoor je voornamelijk ‘huh’ en ‘oké’ en dan hebben wij toch wel een grotere woordenschatkist. En het verschil tussen moedertaal en vaderland is ook een duidelijke zaak. Maar dan zeggen die jongens dat wij alleen maar roddelen, maar dat is heel goed want ik las laatst dat de Belgische communicatiespecialiste mevrouw de Backer heeft gezegd dat roddelen het begin is van de menselijke taal. Want ook in de oertijd was het leven niet makkelijk en je moest dus weten met wie je moest omgaan en met wie niet en dat leer je van roddelen als je maar niet expres foute dingen over anderen vertelt, want dat krijg je op je eigen boterham, maar die hadden ze toen nog niet. En als je dus meer roddelt, weet je ook meer. Maar om te roddelen had je dus taal nodig en dat hebben ze toen uitgevonden. Want je kunt natuurlijk wel naar iemand wijzen en dan je tong uitsteken, maar dan weet je nog niet waarom. En het is ook heel belangrijk dat iedereen een eigen naam heeft, want dan weet je tenminste over wie je het hebt. Ik heb helemaal niks tegen Marokkaanse jongens behalve dat ze meiden niet waarderen, maar ze heten allemaal Mohammed en dan moet je er een heleboel bij vertellen, want die achternamen kan ik niet onthouden. En nou schijnen er dus allemaal jongetjes geboren te worden die Jamai heten terwijl het toch eigenlijk Jamaica is zonder ca. En zo leuk is die Jamai helemaal niet, want die bril heeft hij niet gekregen van het vele lezen. Meiden lezen veel meer dan jongens omdat jongens daar geen tijd voor hebben, want die moeten stoer doen en hangen op een hangplek waar ze geen boeken hebben, want in de bibliotheek mag je niet hangen. En daarom lezen meiden ook beter dan jongens, behalve in Israël en Peru, want daar hebben ze zeker geen hangplekken en dan gaan ze maar lezen. En dan heb je ook nog de analfabeten. Die schrijven zich te weinig in voor cursussen, las ik laatst en dat lijkt me nogal wiedes, want hoe moeten ze dat weten, want ze kunnen niet lezen. Chinezen hebben geen analfabeten omdat ze geen alfabet hebben, maar allerlei rare tekens en dan heet het daar vast wel anders. Maar ook met praten hebben die Chinezen meer moeite omdat die allerlei melodieën hebben in een woord en dan betekent het wat anders. Want wij praten met onze linkerhersenhelft en die Chinezen met alletwee, zegt mijn vader, want die leest wel. En dove mensen hebben het ook niet gemakkelijk, want die praten met hun handen en dat doen ze in elk land weer anders en zo kun je nooit alleen op vakantie. En laatst was er een vriend van een dove in het water gevallen en die is verdronken omdat de andere mensen die dove niet begrepen. En doven kunnen best leren praten, al weten ze dan niet hoe hard ze praten en dat geeft dan wel herrie, maar dat doen er wel meer. En wat me ook lastig lijkt is als je dyslectisch bent. Dan kan je wel lezen, maar met moeite, maar daar kunnen ze niets aan doen, want dat is een ziekte. En dan lezen ze bijvoorbeeld lader in plaats van ladder en daarom kunnen ze niet bij de brandweer. En nu zegt mijn vader dat dat weer komt omdat ze met twee hersenhelften lezen terwijl het met één moet en dan raken ze in de war. En dan denk ik dan gelijk weer dat Chinese dyslectici helemaal van hun Chinese god los zullen zijn. En daarom klaag ik niet, ook al hebben wij meiden het veel moeilijker dan jongens, want wij hebben een veel gezelliger leven omdat wij meer praten en beter lezen en roddelen dus goed is.