Nutteloze kennis

Ik sprak laatst met een vriend van mijn vader en die bleek afgestudeerd te zijn als dokter. Ik kende hem alleen als dichter. Daar vind ik hem heel goed in. Hij verkoopt niet en hij paste vroeger wel eens op mij als mijn ouders weer eens naar een voorstelling moesten. Hij kon heel goed een bloedneus stelpen en vertelde prachtige verhalen, waardoor ik niet kon slapen.

Ikzelf kon vroeger heel goed kruipen, maar daar doe ik niets meer mee. Ik kon vroeger ook heel overtuigend huilen, maar dat heb ik vervangen door een wat bitchy stemmetje dat ook aan vervanging toe is. En toen dacht ik dat we heel veel leren dat we daarna niet meer gebruiken. Ik kan zelf veters inrijgen op zes verschillende manieren, maar mijn vriendinnen komen maar tot drie. Ik kan ook ondersteboven lezen en in spiegelschrift, maar dat is alleen maar handig in de kinderstoel. Wij kregen pas heel laat een computer en daarom kan ik de rol van een typemachine een regel lager krijgen door met mijn rechterarm een haal langs een soort hendel te geven. Dat kan niemand meer en niemand zit erop te wachten. Maar als ik het in mijn jonge leven al heb, dan hebben oude mensen van boven de veertig het nog veel erger. Die hebben allemaal nutteloze vaardigheden. Die kunnen bijvoorbeeld schoenen poetsen. Ik heb de neiging een paar schoenen weg te gooien als ze wat minder glimmen, maar ik heb de oorlog niet meegemaakt, zoals mijn opa altijd zegt. Als je de oorlog hebt meegemaakt, schijn je bloembollen voor menselijke consumptie geschikt te kunnen maken. Maar dat hoeft nu niet meer. Als je zo doordenkt, is heel je verleden nutteloos, behalve de dingen die je eergisteren geleerd hebt. De taarten van mijn vader zijn heel lekker, maar ze zien er niet uit. Hij kan dus weer te weinig. Ik kan Oudgrieks lezen, maar op Kreta laatst kon ik niemand verstaan en van Xenofon hadden ze nooit gehoord. We leren dus allemaal de verkeerde dingen. Geschiedenis is altijd goed om er iets van te weten, want geschiedenis blijft altijd bestaan en er komt steeds meer van. Maar economie en psychologie zijn al verouderd als je een bladzijde hebt omgeslagen. Die vriend van mijn vader is ervan overtuigd dat hij niets weet van de medische wetenschap, behalve iets over bloedneuzen en dat nog ten dele. En hij is nog steeds niet helemaal gek, want hij lacht om mijn grappen en dat wijst op iets. Maar ik lach ook om zijn grappen en dat is ook niet voor niets. Dus humor blijft nuttig. Dat kan je maar beter vroeg geleerd hebben. Lezen blijft ook erg nuttig, maar van aardrijkskunde ben ik niet zeker, omdat Joegoslavië en de Sovjet-Unie niet meer bestaan en België binnenkort ook niet meer.