Onlangs kreeg ik van iemand de voor oudere protestanten bekende Statenbijbel ten geschenke. Een druk uit 1923, maar pretenderend dezelfde te zijn als de oorspronkelijke uit 1637. Ik ging bladeren en ik kwam terecht in het boek Leviticus. Daarin vertelt Mozes wat de Heere tot hem sprak. En dat liegt er godverdomme niet om.
Ik doe een greep uit de vele voorschriften. Menstruerende vrouwen zijn twee weken onrein, inclusief mensen die haar aanraken of de dingen die zij heeft aangeraakt. Een vrouw die gebaard heeft, is ook onrein en indien bevallen van een meisje twee keer zo lang als van een jongen. Iemand met een lichamelijk gebrek kan geen priesterdiensten vervullen. Een overspelige dient gestenigd te worden. Voor praktiserende flikkers hetzelfde recept. (Lesbiennes worden niet genoemd. Dames, ga uw gang. Het is de Heere geen gruwel.)
Slaven houden is toegestaan, mits u deze koopt in buurlanden of ze neemt uit de vreemdelingen die in uw land leven. Ook heeft de Heere een voorkeur voor de guerrillaoorlog boven een normale. Er staan handige tips in. Bijvoorbeeld hoe je moet zien of iemand melaats is of niet en dat je arme mensen niet te veel belasting moet laten betalen.
Er staan ook een hoop dingen in waar vrijwel iedereen in Nederland het tegenwoordig wel mee eens zal zijn, zoals dat je niet met je dochter naar bed mag en geen schildpad of wezel mag eten. Wreedheid vindt de Heere ook niet goed.
Ik probeer mij voor te stellen wat een hedendaags christen met zo’n boek aanmoet. Als je het letterlijk neemt, dat wil zeggen als onverminderd actueel, dan heb je toch een probleem, dunkt mij. Als je een aantal van bovengenoemde voorschriften echt wil toepassen, ben je in overtreding van de Nederlandse wet en ik neem aan dat een echte gelovige Gods wet stelt boven die van een willekeurige staat. Vroeger kon je nog emigreren naar Amerika, maar dat heeft tegenwoordig ook een rudimentaire vorm van beschaving, dus dat schiet ook niet op. Tandenknarsend en handenwringend het leven uitdienen is het enige dat er overblijft, hopend dat je tot de uitverkorenen behoort die het Rijk Gods mogen binnentreden.
Een troost zal het idee zijn dat de Heere welwillend op je neer kijkt en dat je de enige rechtschapene bent temidden van afgodendienaars en godloochenaars. Gelukkig voor zulk een gelovige heeft Jezus naderhand sommige wetten wat verzacht en andere wat aangescherpt, maar een zwaar leven blijft het. Er bestaan ook moderne gelovigen. Die pikken uit de Bijbel de stukjes die ze kunnen gebruiken en de rest moet je zien in de context van de tijd waarin het geschreven is of zoiets. Daar kan ik me iets bij voorstellen. Dat doet iedereen die een willekeurig boek leest. Maar waar geloof je dan in? Ik kan me nog voorstellen dat de Bijbel inspirerend werkt voor het leiden van een mooi en zinvol bestaan, maar dat schijnt ook te kunnen met Das Kapital en Mein Kampf.
De moderne, de Bijbel actualiserende gelovige, moet ofwel aannemen dat zijn God van mening kan veranderen, maar vergeten is iemand een herziene versie te laten schrijven ofwel aannemen dat de Bijbel een mensenboek is als vele andere en dus niet het woord van God. Ieder die zich afficheert als christen zou eigenlijk moeten aangeven of hij de Bijbel volledig aanvaardt of zich een draaikont noemt die er alleen maar de dingen uithaalt die hem bevallen. In het eerste geval moet hij vinden dat homoseksuelen gestenigd moeten worden. In het tweede geval zal hij moeten toegeven dat hij niets beter is dan een ordinaire atheïst. Heb meelij, Heer! Overigens: het consumeren van struisvogel- en walvisbiefstuk is de Heere ook een gruwel.
No comment yet, add your voice below!