Jamie versus paella

Zoals wij onze Zwarte Piet hebben, heeft Spanje zijn paella. We hebben het hier over traditie. Traditie is een gewoonte waar niemand zich meer kan van herinneren wanneer hij is uitgevonden. Ik heb altijd een zwak gehad voor Jamie Oliver. Niet omdat hij nu zo’n goede kok is, maar omdat hij een frisse presentatie heeft en een stuk sympathieker oogt dan Herman den Blijker, maar dat zegt niet echt wat want vrijwel iedereen oogt sympathieker dan Den Blijker.

Jamie schijnt een doodzonde te hebben gepleegd: hij heeft godbetere chorizo gestopt in een rijstgerecht en dat paella te hebben genoemd. Nu zijn er ongeveer evenveel recepten van paella als er Spanjaarden zijn, zoals bij ons de erwtensoep, maar chorizo in de rijst stoppen is verboden. Als je het niet paella noemt, mag het wel. Overigens stond er al in juni 2006 een paellarecept met chorizo in de Allerhande, maar die Spanjaarden letten niet goed op en ze lezen natuurlijk geen Nederlands. Jamies daad werd al vergeleken met terrorisme. Wat de Spaanse politici niet lukt, lukt Jamie: Spanje is weer verenigd.

Jamie maakte eens een tv-serie over Italië. Hij nam een recept van dorp A mee naar dorp B, vijftien kilometer verder. Wat in A verplicht was bij een bepaald recept was in B uit den boze. Het was niet vies, maar het was geen echte vlinderoni con carbunculi of zoiets. Ik smul van dit soort dingen (no pun intended.)

Ik ben zelf erg voor de wilde keuken. Bij mij staan de potjes met Indiase, Thaise, mediterrane en Franse smaakmakers door elkaar en ik mix die naar believen. Kippendijen met Thaise curry en slagroom moet u eens proberen.

Elke traditie is uitgevonden. Die hele Sinterklaastoestand in de huidige vorm is in de negentiende eeuw bedacht. Van mij mogen ze die traditie geheel opnieuw bedenken. De kerstman is door Coca Cola bedacht en misschien kan Albert Heijn een Sinterklaas bedenken die wat meer door alle bevolkingsgroepen wordt aanvaard. Tenslotte stopten ze al eerder chorizo in de paella. Sinter en Piet moeten misschien gerestyled worden door Jan Taminieau of Viktor en Rolf. Misschien een goed idee voor afstudeerprojecten aan de modeacademie. En Ivo van Hove moet de intocht van de goedheiligman maar eens gaan regisseren. Paul Verhoeven mag ook. Die dingen moet je gelijk goed aanpakken en niet overlaten aan het Sinterklaasjournaal.

En als wij onze Sint en Piet bijdetijds maken, zouden de muzelmannen ook iets kunnen bedenken voor de Ramadan. Dat nachtelijke schransen is zó 632. En die verf waar de Hindoes bij hun Holifeest mee gooien zou toch wel eens een eigentijdser gamma kunnen krijgen, afhankelijk van het kleurenpalet van de mode van het jaar. De joden zouden hun droge matzes eens kunnen vervangen door pistoletjes. Het is maar een idee.

En misschien zouden we internationaal nieuwe feesten moeten bedenken. Het Grote Opwarmingsfeest bijvoorbeeld. Of feesten combineren zodat Sinterklaas met een bontgekleurde mantel pepernoten strooit die alleen na zonsondergang gegeten mogen worden.

Jamie heeft het begrepen en de Spanjaarden niet: tradities zijn er om veranderd te worden.