Van Taart tot Erger

In leidinggevende kringen wordt aangenomen dat er bij het werpen van voorwerpen naar anderen een ‘stepping stone’-component aanwezig is. De ‘stepping stone’-theorie komt uit de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw, waarbij ervan werd uitgegaan dat het consumeren van hard drugs werd voorafgegaan door het nuttigen van soft drugs. Daarom dacht men dat het eerste werd veroorzaakt door het tweede. Het klopte inderdaad dat vrijwel alle gebruikers van horse, zoals het in die dagen onder meer werd genoemd, eerst pot, zoals het in die dagen onder meer werd genoemd, hadden gebruikt. Daarom diende de soft drugs bestreden te worden, want het leidde alras tot spuiten. Het roken van heroïne werd in die dagen vrijwel uitsluitend door Chinezen gedaan, vandaar de naam. Een slimmerik merkte al snel op dat alle junks ook aan de moederborst hadden gehangen, dus dat je met het zelfde gemak kon beweren dat het consumeren van moedermelk leidde tot ander verslavingsgedrag, zoals het drinken van alcohol, het eten van drop en door het rode licht rijden. Het zou dus een goed idee zijn vrouwen het zogen te verbieden. Bij mijn weten is dit voorstel nooit door de Tweede Kamer overgenomen.

Het besmeuren van bewindsvrouwen met ketchup lijkt mij een nogal machteloze methode om je ongenoegen met haar beleid te tonen. Ook het werpen van taarten naar gezagsdragers of die het willen worden, is als politiek gebaar nogal kleintjes. In vroegere films van Laurel en Hardy is het taartengooien tot kunstvorm verheven. Maar het valt niet vol te houden dat de tegenwoodige taartensmijters opvolgers van dit superieure duo zijn. Misschien hebben de imitators in kleine kring de lach aan hun broek hangen, maar ik heb nog nooit in het openbaar een dergelijke actievoerder op enige vorm van humor kunnen betrappen.

Degenen die ketchupspuiters of taartengooiers tot strenge straffen willen veroordelen, blinken net als de daders ook niet uit in enige vorm van relativeringsvermogen. Met droge ogen wordt beweerd dat het smijten van etenswaren zal leiden tot het neerschieten van politici. Het gooien van eten wordt door heel wat kinderen gebezigd. Het begint met het uitspugen van de kinderpap, daarna worden er soms borden met kostelijk eten gewoon van het kinderstoeltje op de grond gedonderd. Ik heb het zelf gezien, dus het is waar. Ikzelf heb zelfs op latere leeftijd welereis een lepel vla in het gezicht van mijn kleine broertje gemikt. Ik bied mij hierbij aan voor preventieve opsluiting. De vraag is echter of Volkert vroeger wel eens met eten heeft gegooid.