Deltaland

Ik heb in uw mooie deltalandje al heel wat vriendschappelijkheden mogen ontmoeten, bijvoorbeeldens als dat ik wel eens een liedje uit mijn oudersland op straat zing en dat er dan iemand mij een eurootje in mijn allochtone hand stopt. Dat schiet dan lekkers op, nietdantoch? U merkt zekers wel dat ik uw mooie deltataal al heel aardig onder mijn ellebogen krijg.

Want een foutje hieris en een foutje daaris, daar wordt mij al snel vergif voor geschonken. En dan moet mij op het hart dat uw politieker Wilders een goede man is, want als ik zeg dat ik christen ben, dan schenkt men mij vergif omdat ik zwart ben en geen muzelman. Dat heb ik dan weer mooi meegenomen. Want uit de Antillen kom ik ook niet. Ik werk heel hard op het kippenslachthuis, ik heb witte tanden en daar kan ik heel vriendschappelijk mee lachen. En dan vind ik uw landgenoten helemaal geen discriministen, want ik doe geen vliegers kwaad, behalve de kippen en daar zijn er teveel van. En in het café roepen ze vaak: Biertje, Yeve? en dan slaan ze me op de schouderbladen en moeten heel hard lachen. En dan lach ik van harte mee en laat mijn witte tanden kijken. Het leven hier is steeds inburgerlijker en in mijn eigen land is dat veel minder. Zo gaat het mij van kwaad tot beter.