Kleine geschiedenis van mijn denken

“Loop niet achter me aan, ik zal misschien niet leiden. Loop niet voor me uit, ik zal misschien niet volgen. Loop gewoon naast me en wees mijn vriend.”          Albert Camus   Na mijn dertigste ging het met mij de verkeerde kant uit: ik begon systematisch na te denken. Daarvoor dacht ik weleens wat, het is moeilijk te vermijden, maar veel consequentie zat er niet in. Filosofie en testosteron gaan slecht samen. Toen ik de ergste wilde haren was kwijtgeraakt, probeerde ik mijn eigen denken stelselmatig te onderzoeken. Meer nog, ik probeerde mijzelf te begrijpen en daarin probeerde ik zo zuiver mogelijk te denken.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Overpeinzingen van een twijfelaar

(Een onlogisch verhaal)

Het eerste jaar dat wij scheikunde kregen, werd het bekende model met bolletjes en stokjes gebruikt. Het model begreep ik en toen een andere leraar in het jaar daarna vertelde dat dit een onjuist model was, was ik verbaasd. Het lag allemaal veel ingewikkelder, bleek. Het had met velden te maken. Dat was dus de nieuwe waarheid over scheikunde. Toen diezelfde leraar een paar lessen later het bolletjes-stokjesmodel hanteerde, vloog mijn vinger omhoog. De uitleg was dat model B beter was, meer de werkelijkheid benaderde, maar dat voor eenvoudige zaken het eenvoudige model A voldeed.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Vrije wil

Wij hebben de illusie dat we een vrije wil hebben. Dat is een fijne illusie: het geeft ons het gevoel dat we rationeel zijn. Met vrije wil bedoelen we het vermogen beslissingen te nemen zonder dat bepaald wordt door factoren waar we geen vat op hebben. Het idee is goed voor ons zelfrespect. Eigenlijk kan een gezond mens niet zonder. Helaas is het een fictie. Onze hersenen nemen onbewust beslissingen en geven dat naderhand door aan het bewustzijn.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Ouderdom

  1 De dag voor mijn moeder dertig werd, zei ze ‘Morgen word ik oud.’ Dat vond ik een schokkende mededeling. Mijn moeder was wel ouder dan ikzelf, maar ze was een overduidelijk jonge moeder. En dat je in een nachtje slapen oud kon worden was een onthutsend gegeven. Ik kon...

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Twijfel

In het regeerakkoord van 2007 schrijven de regeringspartijen: “Wij willen werken aan een samenleving waarin mensen zich duurzaam met elkaar verbonden weten. Het is onze ambitie mensen het daarvoor benodigde vertrouwen in elkaar en in de toekomst te geven.” Dat zijn mooie woorden, maar ik begrijp er niet veel van.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive

Het wij

In de jaren zestig was er in de oude volkswijk Oud-Crooswijk in Rotterdam een discussie over wie er nou asociaal was in de wijk. De bewoners ten oosten van de Crooswijkseweg, die de wijk in tweeën splitste, verwezen naar de bewoners van de straten ten westzijde. In het westelijke deel van de wijk voelden sommige straten zich beter dan andere en men verwees collectief naar de Rubroekstraat, de straat waar ik destijds woonde.

Continue reading

Filed under: Missive, Taal- en Letterkunde

Het gat

Een gat in je panty, een gat in je hoofd, een gat in de begroting, dat zijn nare dingen. Gaten hebben iets vervelends, en je denkt er verder nooit over na. Maar gaten zijn erg belangrijk.

Continue reading

Filed under: De Mens

Onstoffelijk

Zo rond mijn veertiende logeerde ik wel eens bij tante Frans. Tante Frans woonde in Vlaardingen met oom Joop en een heel stel neefjes en nichtjes. Zij was mijn peettante. Hierbij moet u niet direct aan maffia-praktijken denken. De peetoom en -tante werden geacht een bijzondere aandacht te besteden aan de katholieke opvoeding van het petekind.

Continue reading

Filed under: De Mens, Missive