Ik loop al zo’n zestig jaar naar beeldende kunst te kijken. Dat is echt voornamelijk loopwerk. In museum of galerie loop je van het ene kunstproduct naar het andere. Het voordeel hiervan is dat je zelf kunt bepalen hoelang je een werk aandacht wilt schenken. Dat geslenter in zo’n kunsttempel vereist een speciale conditie. Mijn vader, mijn grote leidsman in mijn beginnersjaren, sprak van museumbenen. Klein stukje lopen, staan, weer een stukje lopen et cetera.
Tag: kunst
U bevindt zich in het archief van alle berichten met de tag "kunst".Stadsdichter
Mijn beroepsambities hebben zich sinds mijn jeugd in een dalende lijn bewogen. Ik begon met het ambt van Paus. Ik was toen vier. Het leek me wel wat dat als je op de radio iets zei de mensen thuis gingen knielen. Tenminste, mijn moeder deed dat als de Paus de zegen Urbi et Orbi (voor de stad en voor de wereld) uitsprak. Et benedictio Dei omnipotentis: Patris et Filii et Spritus Sancti descendat super vos et maneat semper. Dat werd half gezongen en daarna kwam er een wereldwijd dito ‘Amen’ als antwoord. Van te voren had de Paus een toespraak gehouden in het Italiaans waarin hij vertelde dat hij erg voor vrede was of tegen niet-functionele seks. Dat je zo’n invloed op mensen kon hebben, dat leek mij wel wat.
Wedstrijd
Stel: ik doe mee aan een kookwedstrijd. God verhoede het, maar stél. De opdracht is bijvoorbeeld het maken van stoofvlees. Persoonlijk laat ik dat een etmaal opstaan op ongeveer 65 graden, dus dat werkt meestal niet bij een kookwedstrijd, want om het spannend te houden moet er ook tegen de klok gekookt worden. Maar goed, vlees klaar en ik sta met een vijftal andere amateurkoks te wachten op het verdict van de echte chefs.
Is kunstgeschiedenis een wetenschap?
Geschiedenis is de studie van dingen die voorbij zijn. Dat geeft dus een breed studieterrein, want eigenlijk is alles al voorbij. In de praktijk zal een historicus niet iets bestuderen dat gisteren gebeurd is. Dat ligt te dichtbij. Voor wetenschap is een zekere afstand nodig. Voor kunstgeschiedenis geldt hetzelfde. Alle historici hebben een probleem: ze waren er niet bij toen het gebeurde.
Hoe is de kunst ontstaan?
Het beste antwoord is: dat weten we niet. Het hangt ook van de definitie van kunst af. Volgens sommigen is de kunst pas in de renaissance ontstaan, omdat toen de kunstenaar zich ging onderscheiden van de handwerksman, maar dan krijg je wel een zeer beperkte definitie: kunst is dat wat...
De smaak van smaak
Loop eens een willekeurige speelgoedwinkel in, liefst van een grote keten. Behalve dat veel speelgoed alleen goed is om kinderen te leren slopen, want volstrekt nutteloos noch amusant, is de vormgeving van de bulk van de artikelen volstrekt abject. Het is duidelijk: kinderen hebben geen smaak. Een van mijn favorieten is My little pony. Ik kan me voorstellen dat als een meisje een aantal jaren aan dit fenomeen is blootgesteld, het nooit helemaal goed meer zal komen met het kind.
Het leuke van slechte smaak
Ik ben dol op slechte smaak. Van goede smaak valt weinig te zeggen, omdat iedereen die meent te hebben. Niemand zal zeggen dat hij een slechte smaak heeft. Anderen hebben dat. En daar valt dus lekker op af te geven. Mijn vader vindt bijvoorbeeld vreemdgaan getuigen van slechte smaak en daarom doet hij het niet. Ikzelf heb geen moeite met vreemdgaan, omdat bij mij de hormoonspiegel nog optimaal is en dat kan ik van mijn vader niet zeggen.
Kunst is soms naar
Ik moet het even kwijt: ik hou niet van kunst, de beeldende variant. Ik heb zowel in Denemarken als in Nederland mijn opleidingen op dit vlak ruimschoots gevolgd. Ik heb zelfs een aantal redelijk belangrijke tentoonstellingen gehad. En natuurlijk vind ik wat ik zelf maak erg mooi en belangrijk en ook vreselijk interessant. Maar nu was ik toevallig vandaag met twee vrienden naar een kunstbeurs en ik vond er geen donder aan.