Je hebt natuurlijk de non-verbale communicatie. Die schijnt nogal veel uit te drukken. Maar ik prefereer verbale taal. Liefst geschreven. Ik ben een beroepsouwehoer. Ik kan urenlang met mensen praten over elk gewenst onderwerp. Ik heb natuurlijk mijn grenzen. Over voetbal, auto’s en het ontduiken van belastingen is mijn fantasie beperkt.
Ik kom wel eens in een museum. Dat is aangenaam tijdverdrijf, mits de instelling niet is verbouwd om het voor kinderen aantrekkelijk te maken. Musea met een historische afdeling hebben vaak een verzameling portretten. Notabelen, alleen of in een groepje. Nu komt het wel eens voor dat ik bij mijn beschouwing van zo’n stijve regent gestoord wordt door twee vriendinnen op oudere leeftijd die verzuchten dat het betreffende portret goed getroffen is.
Vroeger waren, zoals bekend, de zomers altijd mooi. En de schoolvakantie duurde ongeveer even lang als de zomer, dus eindeloos. We gingen twee weken officieel met vakantie, met het gehele gezin. Altijd naar een badplaats, want voor mijn moeder bestond het hoogste geluk uit bakken in de zon, even zwemmen, dan weer in de zon, zwemmen, zon et cetera. Simpel amusement.
Ik kijk nog niet zolang televisie. Pas twintig jaar. Ik kreeg last van een heup en kon amper de deur uit. Ik vroeg aan vrienden of die niet een oude tv over hadden. Die kreeg ik. Je gaat dan ook alles kijken. Het is een visueel avontuur als je beginnend kijker bent. Die lol gaat snel over, zeker als je naar de Nederlandse programma’s kijkt. Later bleek dat de BBC vaak leuker was. Die maakt programma’s over herdershonden (A Man and his Dog.) Of bijvoorbeeld Two Fat Ladies.
Iemand vertelde mij laatst dat je van een kunstwerk dat zich in de tijd afspeelt, zoals film, theater, dans en muziek, in de eerste vijftien seconden moet weten hoe de wetten van het betreffende kunstwerk zijn vastgesteld. Die iemand was componist, musicus en theatermaker. Hij had dat verhaal in diverse varianten gehoord op zijn conservatorium.
Sommige woorden hebben een curieuze geschiedenis. Het begon met het woord alcohol. Dat woord heeft met albatros, alchemie, algebra, alkali, en alkoof gemeen dat het ‘al’ een Arabisch lidwoord is. Dat ‘cohol’ is hetzelfde als ‘kohl’, dat is fijngemalen poeder om wimpers mee te bestrijken. De alchemisten (eigenlijk degenen die...
Het/luchtalarm/gaat.//Ik/kijk/naar de lucht.// Ik/ weet/ wat ik/moet doen.//Ik/moet/vluchten.// Maar/ waarheen/ moet ik/vluchten? U heeft het misschien niet gelijk door, maar dit is een gedicht. Bij elk schuin streepje begint een nieuwe regel en elk dubbel streepje is een witregel. Dan hebben we ineens zeventien regels. Dat schiet op. Een nogal flauwe uitspraak in proza krijgt het kunstzinnige van de poëzie. De dichter Jan Arends grossierde in dunne gedichten en hij heeft betere gemaakt dan bovenstaande, maar meestal is het toch in stukken gehakt proza, zoals mijn vriend J. het noemde.
Tukker & Everwijn Instituut