Wij meiden hebben het veel zwaarder dan jongens omdat wij veel meer moeten praten dan jongens. Dat komt omdat wij naderhand onze kinderen moeten leren om te leren praten en lezen en dat hoeven jongens niet.
En nou heb ik een vriendin en die heeft last van de dingen die in haar hoofd zitten. Daar zitten allemaal gedachten in, in een hoofd en bij mij is dat dan regelmatig vol. Dan denk ik bijvoorbeeld waarom mensen mooie dingen willen maken, want ze zouden net zo goed lelijke dingen willen kunnen maken en dat doen ze dus niet.
Bij ons in de klas is een meisje weggestuurd omdat ze een burqa droeg, zo’n lange jurk met een bivakmuts eraan gebreid en dan wat groter en dat mocht niet van de directeur. Want dat doet ze niet altijd en soms wil ze dat ineens want dat vindt ze dan leuk. En het is best een leuke vriendin, ook al gelooft ze dan in een god die niet van hier is.
Vroeger gold kaalheid als een schande. Bladen als de Wereldkroniek hadden achterin tal van advertenties, waarin tal van middelen aangeprezen werden die haaruitval moesten tegengaan. Als die middelen niet hielpen (en die hielpen nooit), kon overgegaan worden tot het aanschaffen van een toupet, die de suggestie moest geven dat de drager nog een jeugdig persoon was die zowel zijn haren als zijn wilde streken nog had.
In mijn bestaan gebeurt niet veel. De kinderen zijn al weg. Mijn vrouw is naar de schilderclub. En nou een lang moment waarin ik mij verveel.
Tukker & Everwijn Instituut