Tukker & Everwijn Instituut(voor Herman B.) hij woonde eenzaam in zijn brein verboden toegang stond er op maar een verhaal was in zijn kop van tulpengeur en zonneschijn
De oude acteur
Filed under: Eloy BGM Everwijn, Fictie, Gedichten
Tag: poëzie
U bevindt zich in het archief van alle berichten met de tag "poëzie".Daarom
de poes lijkt op een gordeldier ze schommelt door de kamer heen ze weet het niet. ze is alleen ze praat ook niet, geworteld hier
De wachters van het witte huis
er staan vijf beelden op dat wit gebouw gestalten van een eeuw geleden ze staan voor al die werkzaamheden van overmoed en patriottentrouw
G.W. Burgerplein
ik was in de klas gedacht te leren van taal en wetenschap verheven dingen maar in mijn hoofd zat ik een lied te zingen door apenoten liet ik mij doceren
In Memoriam
mijn hond is dood. is overreden door een auto die in B. moest zijn ik ben in A. ineens woestijn de speelsheid hier is overleden
Met zijn beiden
ik dat zijn twee vriendenheren de een die is een lanterfant de ander is meer ambulant dat kunnen ze van elkaar waarderen
Vaag
De Floers die gaat alleen in bad Als Zweem gitaar gaat spelen De Ondertoon heeft dat gehad Die speelt met pikhouwelen
Verkiezingsprogram
Ik ben u allen welgedaan Ik hou van elke Nederlander Van iedereen de medestander Ik ben met ieders lot begaan