Tukker & Everwijn InstituutVoor mij geen hond met kwispelstaart En ook geen kat die zo verhaart Het ene dier de zonde waard Een paard, meneer, een paard
De aard van het beest
Filed under: Eloy BGM Everwijn, Fictie, Gedichten
Tag: poëzie
U bevindt zich in het archief van alle berichten met de tag "poëzie".Later
het moet de drinker niet bedroeven: dat terwijl de drank naar binnen gaat de tong de smaak zo lang weerstaat pas na het slikken komt het proeven
Credo
ik ben niet streng, ik sjoemel meer want iedereen is zwak moet je maar denken aan god en ook de keizer wil ik schenken daarom noem ik mij katholiek, meneer
De kleine pijn
als men mij uitscheldt voor professor of zelfs voor dikke teringlijer dan zie ik die persoon als vleier of heb ik meelij met de agressor
Tegenzang
als leed aandachtig om uw schedel gaat als uw handen zich in van spijt verwringen verorden dan uw mond een lied te zingen een luid verhelen van het kwaad
De troost
In mijn bestaan gebeurt niet veel. De kinderen zijn al weg. Mijn vrouw is naar de schilderclub. En nou een lang moment waarin ik mij verveel.
Portret
er is een vrouw daar op dat doek ze is door een schilder uitgekozen om met de kijker in een symbiose beleefd te komen tot een onderzoek
Van Boven
de buurman heeft twee fretten in zijn tuin ik zie ze door de spijlen van het balkon met boek en bier bekijk ik mijn rayon en schurk me in mijn klapstoel van fortuin