Tukker & Everwijn Instituut
Ik heb ooit in mijn leven eens een huifkartocht gemaakt. Dat deed ik in Drenthe. Mijn toenmalige ex Els had net haar broer verloren aan de dood en in mijn herinnering gingen we huifkarren om haar af te leiden. Haar herinnering is anders: ik had nog geen nieuwe vriendin en...
Tag: taal- en letterkunde
U bevindt zich in het archief van alle berichten met de tag "taal- en letterkunde".Echt
De film Paterson van Jim Jarmusch gaat over een week uit het leven van de buschauffeur Paterson die woont en werkt in de stad Paterson in New Jersey. Overdag zit hij op de bus, daarna gaat hij naar zijn huis waar zijn vriendin Laura op hem wacht met het eten en iets artistieks dat ze die dag gemaakt heeft. Daarna gaat hij met zijn hond naar de kroeg. Hij maakt bijzonder weinig mee. Hij observeert, luistert gesprekken af van zijn passagiers en schrijft gedichten in een klein schriftje. Hij is fan van William Carlos Williams die een dichtbundel met als titel Paterson geschreven heeft. Williams en het stadje Paterson bestaan echt. Overigens een briljante film.
Wel Stijl
Die jongens en een enkel meisje van Geen Stijl kunnen er ook niks aan doen dat ze wit, onopgevoed en niet zo slim zijn. Aan hun kleur en IQ kunnen we niets doen, maar opvoeden kan wel. Al die platte woorden die ze gebruiken zouden beter vervangen kunnen worden door wat beschaafdere termen.
Letters
Er zijn wel eens uren in mijn leven dat ik niks te doen heb met mijn handen. Maar omdat ik mijn hoofd niet stil kan zetten, komen er dan wezenloze gedachten in mijn hoofd op. Laatst moest ik ineens denken aan de letter N. Dat vind ik nogal een sneue letter.
Alexander Chipotle en het leed
Alexander Chipotle had vroeger leed gehad. Goed, het was lang geleden, maar hij had niet zo goed opgelet op het gymnasium en daarom deed hij er drie jaar langer over dan officieel de bedoeling was. Dat gaf hem de ruimte om zijn ontluikende ego behoorlijk ten toon te stellen. Hij dacht dat hij de baas van de school was. De rector had daar geheel andere ideeën over en daarom waren ze geen vrienden.
Twee dialogen
Twee dialogen Leopold Hobbel A: Zeg, weet jij nog van je gezond af? B: Ja, wat zal ik zeggen, ik had vanmorgen de heebie-jeebies, tenminste dat dacht ik, maar het bleek toch een ordinaire rhinitis te zijn A: Het heerst, zeggen ze. B: Wie zijn ze? A: De boze witte mannen zeggen dat het de schuld is van de niet-boze witte mannen.
Taalbazen
Een zeer goede vriend van mij - ik ken hem al haast zestig jaar - is net zoals ik een taalfreak. Dat is iemand die geen vaderland heeft, maar een moedertaal. Zonder die taal heeft hij geen reden van bestaan. Hij voelt zichzelf bewaker van die taal en accepteert niet de fouten die anderen maken. Als hij zelf onverhoopt een fout maakt, schaamt hij zich dood. Mijn vriend, laten we hem Bob noemen, en ik zijn allebei schrijvers. We lezen elkaars stukjes altijd met genoegen. Maar laatst betrapte Bob mij op een fout. Ik schreef: ‘ik werd voorgelezen.’ Volgens hem moest het zijn: ‘mij werd voorgelezen.’ Daar had hij helemaal gelijk in, maar ik deed het expres.
De schrijver schrijft
Ik moet beginnen met een bekentenis. Als een geliefd persoon dood gaat, is mijn eerste gedachte dat ik een grafrede moet schrijven. Een normaal mens gaat eerst een tijdje verdrietig zijn voor hij of zij enige daadkracht gaat ontwikkelen, maar bij mij ligt dat dus anders. Ik wil een verbaal...